غزل از یاد نگــــاه تو چه بارانی شـد
دل بی حوصله ام باز چراغــــانی شد
اشک تنهای تو موجی به دل دریــا زد
لحظه از شور سکوت تو چه طوفانی شد
حس لبریز حضورتو دراین ساحل اشک
شانه بر موج زد و راز پریشـــانی شد
موج دلتنگ نگاهت شد و دریــا نالید
شعله زد ابر و دلم باز خیابـــانی شد
مگر از شوق تو پروانه شوم تا باشــی !
که همین عشق همین باعث ویرانی شد
تعداد آرا : 3 | مجموع امتیاز : 5 از 5
نظر 9
محمد جوکار 13 بهمن 1394 17:10
"حس لبریز حضورتو دراین ساحل اشک
شانه بر موج زد و راز پریشـــانی شد "
بغض خیس من و تو باعث این شعر شد و
وقت باریدن ما ، وقت غزلخوانی شد
قاصدک آمد و یک کوچه پر از پنجره شد
باعث بغض من و غصه ی طولانی شد ..... بداهه
+++++++++++++
درودت باد مهربانو پیرنظر عزیز
چکامه ی زیبا و الهام بخش و دلنشینت ، بداهه ای ناچیز آفرید که با مهر تقدیمتان نمودم
قلمتان نویسا و مهرتان مانا
کرم عرب عامری 13 بهمن 1394 17:14
سلام گرامی
چرا دیر بدیر؟
بسیار زیبا بود
حمیدرضا عبدلی 13 بهمن 1394 18:21
باسلام بانو بسیار خوب سرودهاید موفق باشی
زیبا آصفی (آمین) 13 بهمن 1394 18:56
موج دلتنگ نگاهت شد و دریــا نالید
شعله زد ابر و دلم باز خیابـــانی
درود بانو قلم و ا ندیشه تان سبز
علیرضا خسروی 14 بهمن 1394 11:47
درود بر شما
بسیار زیباست
علیرضا خسروی 14 بهمن 1394 11:48
بسیار زیباست...
درود بر شما
نسرین قلندری 15 بهمن 1394 11:24
بی نهایت درود
محمد شیرین زاده 17 بهمن 1394 04:56
خیلی زیبا و بارانی
مهدی صادقی مود 17 بهمن 1394 18:08
درود برشما
بسیار زیبا
لذت بردم