علی سپهرار

قاصدک

ارسال شده در تاریخ : 04 اردیبهشت 1395 | شماره ثبت : H943138

گلی شکست و مـــن از او جـــــدا شدم ، ای دوست

سوار بــــــاد ، به شهر شمـــــــا شدم ، ای دوست

من آمدم ، ولی نه به یک باد ، یک وزش ، ســویت

که من هزار زورق و شط ، جابجا شدم ، ای دوست

در آن زمــــان کـــه زمین مــــــادر مرا پـــَـرورد

وضــــو گرفتم و پیــــک نـــــــوا شدم ، ای دوست

بهار کـــــــــآمد و عشق از دل ســــحر بشکفــــت

به اذن بــــــــاد من از شب ســوا شدم ، ای دوست

اسیـــرِ مرکبِ عشــق از نفـــوسِ سحرِ تــو یـــــار

ز شــــور عشق دمــــادم بقــا شــــدم ، ای دوست

به عـــزم روحِ گــــرانــــقـدرِ مــــادرم ، قاصــــد

به نــــام قاصدک از وی رهــــا شــدم ، ای دوست

به سیـــــر و غوطه ور شب ، سوار بـــــال نســیم

به غمــــزه میهمان اثیــــر و شما شدم ، ای دوست

کنون به چشــــم گشـــاده ، نـــــگاه تو به منــــست

به لطف مژده ام امشب چـــــــها شدم ، ای دوست

کنون ز خوش خبری ، اجر من همی فــوت است

به امــــر بــــــازدم از ابتـــــدا شدم ، ای دوست

حدیــــث ماهم و خورشیـــــد ، من شــب و روزم

پیـــــام ذات الــــست از خـــــدا شدم ، ای دوست

طـــــــلوع مقتدیان ، ابتــــــــــدا بشـــارت بـــــود

که من نشان نـــــهایت نمـــــا شدم ، ای دوست!