سروشی در مکتب ادبی نورگرایی
دور از آواز مرغکان بودم
در غم شهر، نوحه خوان بودم
جانِ ارزان به دست
در کلانشهری
"قیمتِ دلخوشی _ گران" بودم
آمدم به چمن
چای می نوشم
عکس می گیرم
شعر می خوانم
و بدون حصار می نگرم
آسمان را.
مکتب ادبی نورگرایی
شعر پیشرو
شعر سروش
محمدعلی رضاپور (مهدی)
(سروش: گونه ای از شعر پیشرو، اصالتاً برای کوتاه سرایی و برپایه ی همانندگریزی در لَخت پایانی.
شعر پیشرو: آمیخته ای از شعر سنتی و شعر نو، دارای گونه هایی همچون
سه گانی، سروش، سه گلشن، شعر سبز یا چندآهنگ و شعر تک.
مکتب ادبی نورگرایی:
مکتبی نوپا و بومی، برپایه ی
ترسیم طبیعت و سنت با قلم موی معنویت بر بوم پسامدرن)
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 4
امیر عاجلو 24 امرداد 1401 06:50
سلام ودرود
زهرا آهن 24 امرداد 1401 16:25
درود بر شما
قلمتان نویسا
شاد و پیروز باشید
محمد علی رضا پور 27 امرداد 1401 08:36
سلام ها و درودها و سپاس ها یتان بزرگواران
فاطمه شایگان 27 امرداد 1401 11:30
سلام ودرودهای فراوان برشما گرامی ارجمند
بسیار بسیار زیبا ست
همواره به مهر بسرایید
قلمتان نویسا