دوش ماه ز برم به تنهایی رفت
زین شب تار پای صحرایی رفت
تا شفق مشت برایوان خانه میزد
خورشید شرق و روشنایی رفت
زبی مهری چون پاسارگاد میریزم
ای ماه چون قاب تماشایی رفت
تا بروز دادم به آبروداری تاریخ
مثل ابربهاران چون بادصبایی رفت
چوتخت جمشیدقدمت داردهنوز
کجااین آثار هزارساله بنایی رفت
تا که درآیدخورشید،شاهدآنروز
تاببینندبسرایران چه بلایی رفت
دلا ای بویراحمد لرنشین عیلامی
غیرت چون غزال کوه دنایی رفت
خسروتا نگذرد،زاین کمان دشمن
بلوط از سنگ چنگیز سزایی رفت
تا کوه گل زین صبح دل انگیزمست
پیاده مغول از اسب طلایی رفت
زباغ می وانگور ناب وهوای طرب
سیب ز اندام آدم به خطایی رفت
گوارابادچشمه ساران چشمه میشی
تشنه با کوزه خالی تا سقایی رفت
زین جنگل و وآن همه گل یکجا سلام
زاین همه دشت باخداباید خدایی رفت
گر ننوشت روزگار نمره درس اعتماد
من خواندم ازآشنا که آشنایی رفت
شاعری هردم مرابه فرهادی می طلبد
تا که شیرین بر لب شعرسنایی رفت
خانه هردم درد.شعله بر من موج زرد
بارها بستان باکومه ها ز سرایی رفت
شهر مجنون ز لیلی در اغوش همند
ای بسا بابوسه ها تاعشق گدایی رفت
جانابر سر یار کم فروغ باید گریست
چون جاهلان بایدزمکتب دانایی رفت
تعداد آرا : 4 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 8
امیر عاجلو 03 تیر 1399 08:24
درود بر شما
مسعود مدهوش 03 تیر 1399 08:53
درود بر دوست شاعرم
غزلی زیبا و به روز، قلمتان نویسا
ولی اله بایبوردی 03 تیر 1399 09:13
سلام و درود
منصور آفرید 03 تیر 1399 09:43
درود فراوان بر شما و دستمریزاد
محمد رضا درویش زاده 03 تیر 1399 13:43
هزاران درود
محمد مولوی 03 تیر 1399 17:55
سلام و درود
کرم عرب عامری 03 تیر 1399 22:04
درودها عزیز
دکتر کیوان محب خسروی 06 تیر 1399 20:35
قالب این شعر چیست ؟
وزنش چیست ؟
معنی اش چیست ؟