کودک ناقص الخلقه شعر !!!

نظر 23

• 

  حسن کریمی   14 خرداد 1395 14:19

  سلام وعرض ادب جناب جوکار عزیز در تائیدنقطه نظر حضرتعالی در رابطه با این غزل بجا وپر محتوی یک
  بیت بداهه تقدیم میدارم « وه چه زیبا گفته ای ، ای شاعر ساحر قلم. شعر هم پیچیده در خود زین همه درد
  و الم » سایه عالی مستدام
  • 

    محمد جوکار   15 خرداد 1395 00:14

    درودها جناب کریمی عزیز
    سپاس بر حضور همواره مهربان تان
    و تشکر از تک بیت زیبایتان
    مهرتان افزون
    
• 

  حمیدرضا عبدلی   14 خرداد 1395 15:24

  با سلام استاد بسیار عالی سروده اید موفق باشید و درضمن ما با هم لر حساب میشویم
  • 

    محمد جوکار   15 خرداد 1395 00:15

    درودت باد همتبار گرانقدرم جناب عبدلی عزیز
    سپاس بر حضور ارزشمندتان
    پاینده مانید به مهر
    
• 

  نسرین سادات(نغمه) غضنفری   14 خرداد 1395 15:37

  سلام محضر استاد دلسوز شعر ادب
  به زیبایی کلامتان هزاران درود
  احسن
  • 

    محمد جوکار   15 خرداد 1395 00:17

    درودها مهربانو غضنفری عزیز
    سپاسگزارم که به مهر می نوازیدم
    مانا مانید به مهر تا مهر
    
• 

  علیرضا خسروی   14 خرداد 1395 21:34

  درود بر شما استاد گرامی
  خواندم ولذت بردم
  
  
  • 

    محمد جوکار   15 خرداد 1395 00:18

    درود بر دوست گرانقدرم جناب خسروی عزیز
    سپاس بر مهرنوازی تان
    مهرتان جاوید
    
• 

  طلعت خیاط پیشه   14 خرداد 1395 21:53

  درود بر شما جناب جوکار ارجمند
  قلمتان سر سبز
  
  • 

    محمد جوکار   15 خرداد 1395 00:19

    درودتان باد مهربانو خیاط پیشه عزیز
    و سپاس بر حضور همواره مهربان تان
    پاینده مانید
    
• 

  پرستش مددی   15 خرداد 1395 04:54

  درود بر شما استاد گرامی..پرستش می کنم حس ناب و جاری بر قلمتان را ..
  • 

    محمد جوکار   16 خرداد 1395 01:59

    درودت باد مهربانو مددی عزیز
    سپاسگزارم از حضور مهربانت
    مانا مانی به مهر تا مهر
    
• 

  علیرضا خسروی   16 خرداد 1395 13:06

  استاد گرامی وعزیز اگر وقت کردید سری هم به اشعار این شاگرد کوچکتان بزنید
  خوشحال می شوم از انتقادات شما استاد ارجمند بهره مند گردم
  پاینده باشید استاد گرامی و عزیز
  • 

    محمد جوکار   17 خرداد 1395 03:05

    درودها بر دوست گرانمهرو عزیزم جناب خسروی
    ضمن سپاس بر مهر حضور ارزشمندتان
    خوانش اشعار زیبایتان مایه مباهات است اگر چه خویش را در مقام منتقد نمیدانم و هرگز چنین جسارتی به ساحت مقدس دوستان نخواهم نمود اما همیشه بعنوان اولین افرادی هستم که اشعار زیبای شما و دوستان ادیب و فرهیخته ام را میخوانم و از چشمه ی زلال احساس سرشارتان بهره مند میشوم .
    قلمتان نویسا و مهرتان مانا
    
    • 

      علیرضا خسروی   17 خرداد 1395 14:30

      درود بر شما استاد گرامی
      
      در پناه خداوند متعال همیشه سلامت، سربلند وپیروز باشید
• 

  طارق خراسانی   16 خرداد 1395 20:55

  سلام حضرت استاد جوکار عزیز
  
  صد درصد با نظر حضرتعالی موافقم
  شعر نو اگر آمد (که البته نو نبود و قدمت آن از شعر کلاسیک بیشتر است بعدا عرض می کنم ) غزل و کلا شعر کلاسیک را تغییر داد.
  خب این امر جای خوشحالی دارد ولی بعد آمدند شعر بی وزن و قافیه را آفریدند که اصولا آن ها شعر نیست و نوعی نثر است ، نثری نو...
  اما چرا شعر نو قدیمی تر از شعر کلاسیک است؟
  هرگز در زبان فارسی یک شبه کسی برنخاست و بگوید بوی جوی مولیان آید همی...
  اگر رودکی را پدر شعر فارسی می دانیم دلیل نیست که قبل ار ایشان شاعری نبوده است..
  رودکی شاعری ست از قرن سوم که دیوان دارد...چون دیوان دارد و گویا قبل از او شاعری که دیوان داشته باشد نداریم اورا پدر شعر نامیده اند.
  آیا قبل از هجوم اسلام یعنی سیصد سال قبل از تولد رودکی در ایران شاعر نداشته ایم؟
  دوهزار سال قبل از رودکی هم شاید شاعر داشته باشیم ولی آنچه مسلم است حمله اعراب به ایران و کتاب سوزی های انجام شده آن آثار را نابود کرده است.
  البته زلزله ، سیل ، آتش سوزی های مهیب و جنگ و ...بخشی از تمدن ما را نابود کرده است.
  بنده معتقدم وقتی شعر بر زبان نیاکان ما جاری گردید بصورت منظوم نبوده و آرام آرام سیر تکاملی خود را طی کرده است، لذا ابتدا همین شعر نو امروز بوده است و بعد دارای وزن و قافیه شده است.
  
  ممنونم از شعر زیبای تان که باعث شد چند سطری بنویسم و اگر پر حرفی کرده ام پوزش می طلبم.
  
  در پناه خدا شاد زی....................................................................
  • 

    محمد جوکار   17 خرداد 1395 02:58

    درودها بر استاد خراسانی عزیز
    سپاسگزارم از ظرافت نگاهتان
    اما در ریشه یابی شعر موزون نظر اکثر علمای فن براینست که لالایی ها مادرانه از دیربازترین اشعار و ترانه های موزون و آهنگینی بوده که آغاز گاه آنان در پای گاهواره ها بوده و قدمت شان به هزاران سال قبل برمیگردد و نه تاریخی که بلکه باستانی محسوب میگردند .
    لالایی ها اگرچه بسیار ساده و گاهگاهی هم خارج از وزن و قافیه ، سروده میشده و میشوند ، اما از نظر موزون بودن دارای بن مایه های آهنگین و نیز درون مایه های احساسی بسیار غنی محسوب میگردیده اند .
    اصولن میتوان چنین استنباط نمود که بشر اولیه در پی تقلید صداهای طبیعی موزون اطراف خود بوده و بدین منظور از نغمه های پرندگان و صداهای حیوانات و نیز صداهای موزون رودخانه ها و آبشاران و هر صدایی که الهام بخش تصور میشده است تقلید می نموده اند .
    با این دیدگاه ، کلمات موزون و آهنگین بسیار ساده را میتوان بعنوان اولین خاستگاه شعر تلقی نمود .
    از طرفی قدیمی ترین نمونه «شعر» در مملکت ایران، «گاثه» یعنی سرودهای منظومی است که در آنها زرتشت، پیامبر ایرانی، مناجاتها و درودهای خود را در پیشگاه «اهورا- مزدا» یگانه و بزرگترین خدایان و خالق زمین و آسمان عرضه داشته است.
    این سرودها به قطعه های سه لختی (سه شعری، یا به اصطلاح امروز سه مصراعی) تقسیم شده است، و هر لخت یا شعر، از ۱۶ هجا تشکیل، و در هجای نهم توقف و بعد از هجای چهارم سکوت دارد. و بعضی دارای قطعه های چهار لختی است که یازده سیلاب دارد و سکوت، بعد از سیلاب چهارمی است.
    به بیانی دیگر ، شعر در اصل زاییده ضرب آهنگها و ترانه های هجایی محلی بوده و بتدریج، به قالبها و اوزان زیباتر تکامل یافته است.
    از طرف دیگر ، چینش واژه های پیچیده در کنار یکدیگر ، در تاریخ ادبیات این مرز و بوم ، بیشتر به سبک نگارش منشیان و دبیران و تاریخ نویسان اعصار و قرون اخیر می ماند که از واژه های سخیف برای نگارش استفاده می نموده اند .
    بنظر اینجانب ، "سپید" همان نثر کلاسیک و پیچیده است و اگرچه دارای صور خیال است اما مهمترین ویژگی شعر که همان آهنگین و موزون بودن است را دارا نبوده و بدین لحاظ ، علیرغم احترام بسیار زیادی که برای "سپید " و "سپیدسرایان " قائلم ، سپید را شعر نمیدانم .
    
    در انتها بعنوان حسن ختام ، به بخشی از مصاحبه ی جناب علی بابا چاهی بسنده می نمایم :
    " یکی از کسانی که در این دهه‌ها خود را شاعر می‌خواند، روزی گفت که من حاضر نیستم حتی یک کلمه از شعرم را فدای وزن کنم. آن زمان من برای او نوشتم که دوست عزیز ابتدا ثابت کن که وزن را می شناسی و بعد ثابت کن که می‌خواهی آن را فدا کنی؛ تو چیزی را که نداری می‌خواهی ببخشی و فدا کنی."
    
    
• 

  حسین سپهری (پرواز)   17 خرداد 1395 23:02

  درود دوست و برادر ارجمند جناب استاد جوکار .
  واقعیت این است که متاسفانه چند سالی ست که در کشور ما شعر شناسی جای خود را به شعر نویسی داده است و شاید عدم گوشزد از سوی بزرگان شعر به گروهی شعر نویس که حالا دیگر خود را علامه ی شعر میدانند چنین روندی را پیش آورده است که در آینده ای نه چندان دور ضربه ی غیر قابل جبرانی به پیکره ی شعر اصیل خواهد زد. شاید هم روند رو به رشد تعارفات و تشویق های صلیقه ای بعضی از شاعران نامی یکی از مهمترین علتهای یورش شعر نویسان به فرهنگ اصیل ادبیات گشته است. اگر کمی به گذشته یعنی یکی یا دو سال پیش برگردیم به خوبی لمس خواهیم کرد که چه شاعران بزرگ و فرهیخته ای دنیای مجازی و حتی محافل شعر و همایش ها را کنار گذاشته اند.آیا تا به حال کسی از آنان سوال کرده است چرا؟؟؟
  به هر حال حقیر را ببخشید چرا که فرد بی سوادی چون حقیر حق اظهار نظر ندارد.
  شعرتان زیبا و بجا بود استاد.
  • 

    محمد جوکار   18 خرداد 1395 01:05

    سلام و خیر مقدم به دوست گرانقدرم جناب سپهری عزیز
    ضمن سپاس بر حضور ارزشمند و نگاه ظریف تان ،
    شعر ما سرمایه و ثروت عظیم ملی ماست و کشور ادیب پرور ایران ،از دیر باز ، مهد شاعران و سخن سرایان بزرگی بوده و می باشد و در کمتر کشوری میتوان چنین انبوهی عظیم از علاقمندان به شعر و ادب را سراغ نمود .
    از یکطرف ، در هیچ برهه ای از زمان ، با چنین انبوه بیشمار افرادی که بدنبال شعر و ادبیات می باشند ، مواجه نبوده ایم . و از طرفی دیگر ، فارغ التحصیلان دانشگاهی در رشته های ادبیات و نیز ، شمار مشتاقان ادب و شعر پارسی رو به افزایش و حضور افراد تازه نفس در کوران شعر و ادب امروز ، نویدی بر انقلاب ادبی در زمینه شعر سرایی و نویسندگی و چشم اندازی مثبت در آینده نه چندان دور خواهد بود .
    در بین مشتاقان شعر و ادبیات ، خلاقیتهای بالقوه ای نهفته است که دورنمای بسیار زیبا و شگفت انگیزی را میتواند رقم بزند .
    بنظر من ، نقش چهره های بزرگ ادبی و شاعران و نویسندگان توانا در شکل دهی و هدایت این جریان فکری ، غیر قابل انکار بوده و لازمه آن مهندسی و مدیریت صحیح این جریان فکری توسط آنهاست . بر این اساس ، پایبندی به معیارها و رعایت اصول و ارزشها توسط این تازه نفس ها ، دقیقا به نوع برخورد و مدیریت صحیح دست اندرکاران ادبی و فرهنگی مان بر میگردد.
    بدون اغراق باید اذعان نمود که از یکسو ، رویکرد گسترده نسل جوان بسمت شعر سرایی و خلق آثار ادبی بدیع و نو و از سوی دیگر ، مداقه و مدیریت مناسب بزرگان شعر و ادب پارسی از سوی دیگر ، ، علاوه بر القاء خودباوری در نسل جوان ، میتواند زمینه های مناسب را برای بروز قابلیتهای جدیدتری ایجاد نماید .
    مسیر تازه ای که این رودخانه خروشان در پیش گرفته هم میتواند سیلاب وار هر آنچه را بر سراهش قرارگیرد ویران نماید و هم میتواند نوید بخش دستاوردهای زیبایی باشد .
    بامید آنروز
    
• 

  علیرضا خسروی   19 خرداد 1395 14:27

  درود بر شما اساتید ارجمند و دلسوز که دغدغه ی فرهنگ، ادب وشعر ایرانِ عزیزمان را
  در سینه دارید
  پاینده باشید اساتید عزیز و بزرگوار
  • 

    محمد جوکار   24 خرداد 1395 00:42

    همیشه درود بر دوست گرانقدرم جناب خسروی عزیز
    سپاس بر حضور ارزشمند و مهرنوازتان
    در پناه حضرت دوست
    
• 

  قاسم پیرنظر   22 خرداد 1395 15:11

  عرض سلام ادب واحترام دارم حضورتان استاد جوکار عزیز سر انگشتانرا بوسه باید زد
  
  درودها بر قلم شیوایتان لذتی وافر بردم بیش ده بار خواندم وهر بار لذت ...
  
  
  طاعاتتان قبول حق یاحق ...............................
  • 

    محمد جوکار   24 خرداد 1395 00:44

    درود و خیر مقدم به استاد پیر نظر عزیز
    خرسندم از حضور مهربان و ارزشمندتان
    و سپاسگزارم که به مهر می نوازیدم
    پاینده مانید به مهر تا مهر