تمنای وصال
شکر ایزد که مبارک سحری پیدا شد
شب شوریدگی ام را قمری پیدا شد
وه که در پهنه دریائی چشمان ترم
در دل هرصدف اینک گهری پیدا شد
اشتیاقی است دلم را به تمنای وصال
که توگوئی مگرش بال و پری پیدا شد
من و ویرانه تاریک و فراغی کم بود؟!
در دلم شعله ی شور و شرری پیدا شد
راز خود را به کسی فاش نکردیم اما
غافل ایدل که یکی پرده دری پیدا شد
مژده آورد صبا کای سر شوریده دگر
ناله شب زده گان را ثمری پیدا شد
جار می زد به فراسوی افق فصل ظهور
با شمیم گل نرگس پسری پیدا شد...
می نشینم به سر جاده مگر معصومی
ز پس غارت دی برگ تری پیدا شد
تعداد آرا : 5 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 11
ابوالحسن انصاری (الف. رها) 25 اردیبهشت 1399 00:38
سلام و درود ......... دستمریزاد
سیلویا اسفندیاری 25 اردیبهشت 1399 00:41
سلام و درود بر شما
بسیار عالی ، سلیس و روان
محمد مولوی 25 اردیبهشت 1399 01:07
درودها استاد معصومی گرامی
حامی شریبی 25 اردیبهشت 1399 01:14
بسیار صمیمی
و دلنشین است قلم و احساس
لطیفتان جناب استاد معصومی ارجمند
دوست فرهیخته و گرامی
mir pasha 25 اردیبهشت 1399 01:41
منوچهر فتیان پور 25 اردیبهشت 1399 02:52
سلام و درود بر شما
بسیار عالی
محمد رضا درویش زاده 25 اردیبهشت 1399 07:54
درودها
حسن مصطفایی دهنوی 25 اردیبهشت 1399 08:55
درود ها استاد
بسیار زیبا است
سربلند باشید
ولی اله بایبوردی 25 اردیبهشت 1399 09:48
سلام و درودها
در انتظار یگانه منجی عالم بشریت
اجرتان با امام همام
مسعود مدهوش 25 اردیبهشت 1399 10:04
درود بر استاد معصومی گرامی
مثل همیشه زیبا
معین حجت 25 اردیبهشت 1399 10:09
استاد معصومی بزرگوار ، مثل همیشه روان ، دلنشین و پر معنا