روشنای کوچه
بر گشا لعل لب شهد شراب آلوده را
مژده ای ده مردمان شهر خواب آلوده را
مثل خورشیدی که عزم بامدادان می کند
نقره ای کن چشمه ساران گلاب آلوده را
تا سپاری بوته ای نسرین به دستان صبا
پهنه صحرا بچیند مُشک تاب آلوده را
روشنای کوچه گردد پرتو سیمای تو
پرده برداری اگر ماه نقاب آلوده را
آی ای آرامش جان و جهان در دست تو
رخصتی ده روزگار اضطراب آلوده را
مثل ابری خیس باران با زلال قطره کن
خوشه خوشه صد بیابان سراب آلوده را
آخرین جام جهان در جستجوی عاشقی است
تا بنوشد باده ای از دُرد ناب آلوده را
تعداد آرا : 3 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 11
امیر عاجلو 13 مهر 1399 08:31
!درود
منصور آفرید 13 مهر 1399 09:07
درود بر استاد واقعا زیباست
دستمریزاد
ولی اله بایبوردی 13 مهر 1399 09:50
سلام و درود
لطیف و رسا
دلنمیراد
کرم عرب عامری 13 مهر 1399 14:40
درودها استاد
ابراهیم حاج محمدی 13 مهر 1399 16:17
درود. دست مریزاد . فاخر، بیادماندنی، اسطقس دار و محکم و استوار و بسیار زیبا. مرحبا
معین حجت 13 مهر 1399 19:15
استاد معصومی مثل همیشه فاخر، دلنشین و بی نقص
محمد رضا درویش زاده 13 مهر 1399 23:36
هزاران درود استاد بزرگوار بسیار زیبا و استادانه
کاویان هایل مقدم 14 مهر 1399 10:18
زیبا و تامل برانگیز آنطور که رسالت شاعری است.
تبریک استاد
مرضیه نورالوندی 14 مهر 1399 15:52
درود بیکران، زنده باشید
رضا زمانیان قوژدی 14 مهر 1399 18:58
اللهم عجل لولیک الفرج
بدرود استاد
اکرم بهرامچی 14 مهر 1399 22:29
روشنای کوچه گردد پرتو سیمای تو
پرده برداری اگر ماه نقاب آلوده را
آی ای آرامش جان و جهان در دست تو
رخصتی ده روزگار اضطراب آلوده را
مثل ابری خیس باران با زلال قطره کن
خوشه خوشه صد بیابان سراب آلوده را
درودها استاد گرامی
بسیار عالی و مانا