مناجات ۲
به آستان تو گیرم دو دست خسته خود را
دوا به شوق تو سازم دل شکسته خود را
سزای نام و نشانت نبوده ام که بگیرم
سراغ عهد و وفای ز هم گسسته خود را
کنونکه فرصت عمرم بهای بی خبری شد
مگر به پیش تو یابم دم خجسته خود را
اگر تو چاره نسازی به لطف مهر و صفایت
گره چگونه گشایم به کار بسته خود را
نهنگ موج بلایم به جز تو با که بگویم
حکایت دل تنگ و به گل نشسته خود را
تعداد آرا : 5 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 9
امیر عاجلو 29 فروردین 1400 09:37
سلام ودرود
کاویان هایل مقدم 29 فروردین 1400 10:39
راز دل بر یار که محرم رازست
مرحبا دوست هنرمندم
کاظم قادری 29 فروردین 1400 11:24
سلام ومرحبابرشما زیبابود
کیوان هایلی 29 فروردین 1400 21:12
درودها بر شما استاد معصومی بزرگوار
زیبا سرودید
حسن مصطفایی دهنوی 30 فروردین 1400 08:58
سلام و درود استاد معصومی
بسیار زیبا است
سربلند و پاینده باشید
محمد خوش بین 30 فروردین 1400 16:28
سلام و درود
علی احمدی 31 فروردین 1400 11:17
به به . استاد و دوست عزیزتر از جانم . شاید شوق اشعار چند عزیزی چون شما نبود خیلی وقت پیش دیگر فعال نمی بودم دل و دست مریزاد عزیز
محسن جوزچی 09 اردیبهشت 1400 00:29
درود بیکران ،قلمتان رقصان و اندیشه تان زلال باشد ،بسیار زیبا
محمد خوش بین 10 اردیبهشت 1400 22:08
درود بر شما