به سرخی خورشید
برای دیدنت ای جان چقدر دلتنگم
شبی بیا به سراغم عزیز دلسنگم
از آن زمانکه تو رفتی حکایتی دارد
صدای نغمه ی بی رونق شباهنگم
به شوق آنکه دوباره ببینمت ای گل
جوانه می زنم و هر بهار می برگم
شکسته بال و پرم از قمار بد نامی
به جاده جاده هر انتظار می لنگم
چه میشود که به قول و قرار برگردد
دلت به نغمه ی تار و نوای آهنگم
بِرَسم عهد و وفاییکه بسته ام با خود
همیشه در طلب وصل یار می جنگم
تو مثل سیب و اناری به سرخی خوشید
منم که بی تو خرابم منم که بی رنگم
تعداد آرا : 5 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 8
امیر عاجلو 03 اردیبهشت 1400 04:12
لطیف و دلنشین
سیمین حیدریان 03 اردیبهشت 1400 06:15
درودها
منصور آفرید 03 اردیبهشت 1400 09:18
درود بر استاد ارجمند جناب معصومی عزیز
بسیار زیبا
کاظم قادری 03 اردیبهشت 1400 16:53
سلام ودرودها برشما باد وغزلی نغز خواندیم درمحضرتان
کیوان هایلی 03 اردیبهشت 1400 21:21
درودها بر شما استاد معصومی بزرگوار
عاشقانه ای دلنشین سرودید
جواد امیرحسینی 03 اردیبهشت 1400 22:49
سلام. وقت خوش. بسیار عالی و نغز سرودید. دست مریزاد
کاویان هایل مقدم 04 اردیبهشت 1400 08:52
پرمعنا و لطیف چون یک پرده زیبای نقاشی
محسن جوزچی 09 اردیبهشت 1400 00:23
درود بیکران ،بسیار زیبا و دلنشین ،زنده باد