لذت دانه ها
پریشانم و مثل دیوانه ها
خراب تو شبگرد ویرانه ها
نشانی نگیر از من در به در
از این شهرها، کوچه ها خانه ها
به آوارگی خو گرفتم مگر
رها گردم از هر چه کاشانه ها
این پس نبینی مرا نازنین
به غیر از نشانی به افسانه ها
بیا تا بگیرم غمت را به سر
سرت را بگیرم بر این شانه ها
چه دامی نهادی به پیشم بگو
امان از تو و لذت دانه ها
بیا پیله ام کن که جان مرا
شکوفا کنی مثل پروانه ها
تعداد آرا : 4 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 5
امیر عاجلو 07 آذر 1401 22:49
!درود
محمد مولوی 08 آذر 1401 00:09
فاطمه شایگان 08 آذر 1401 06:51
سلام ودرودها ادیب گرانقدر سروده ی بسیار زیبایی را از قلمتان خواندم موفق باشید
اسماعیل سهامی 08 آذر 1401 13:14
موفق باشید
جواد مهدی پور 09 آذر 1401 12:43
درود بر شما جناب استاد معصومی گرامی
زیبا ست
لذت می برم از اشعار قشنگتان
زنده باشید به مهر