با ماه چکادت
بگذار خودم باشم و دل باشد و یادت
یک حنجره یک زمزمه با چهره شادت
بگذار که در پیچ و خم کوچه بچرخد
یک خاطره یک رایحه یک ذره به بادت
بگذار نصیبم شود ای صبح سعادت
یک پنحره یک آینه از اصل و نهادت
بگذار ببینم که خدا با تو چه کرده!؟
یک ثانیه یک مرتبه از آنچه که دادت
بگذار دلم بسته به گیسوی تو باشد
یک سلسله یک چمبره همپای مرادت
بگذار به هر واژه اسیرت شوم ای جان
یک تبصره یک جوهره با خط مدادت
بگذار در این شبکده هر لحظه بماند
یک شبپره یک زنجره با ماه چکادت
♤♤♤
تعداد آرا : 3 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 10
امیر عاجلو 21 تیر 1402 10:03
سلام ودرود
علی معصومی 11 امرداد 1402 18:32
قاسم لبیکی 21 تیر 1402 15:19
هزاران درود
احسنت
بسیار زیبا
سپاس
علی معصومی 11 امرداد 1402 18:32
حفیظ (بستا) پور حفیظ 21 تیر 1402 21:47
دلنشین وزیباست جناب معصومی عزیز.درودشایان بزرگوار.احسنت
علی معصومی 11 امرداد 1402 18:32
فیروزه سمیعی 23 تیر 1402 02:07
درودتان استاد معصومی ادیب گرانقدر
غزل زیبایی سروده اید دلنشین
زنده باد
نویسا مانید و سبز باشید سرفرار
علی معصومی 11 امرداد 1402 18:33
فاطمه شایگان 24 تیر 1402 22:20
سلام ودرودها ی بی پایان مهمان سروده ی بسیار زیبایتان بودم ،مانا باشید وشاعر
علی معصومی 11 امرداد 1402 18:33