چون ماه شبی به طالِعَم بنشستی
روزی هم از آسِمان بختم جستی
تا بندِ نظر به روی من کردی باز
بیچاره دلم به تیر مژگان بستی
ایّام به شوق دیدنت شب کردیم
ایّام ز سر گذشت و جانم خَستی
تقدیر چنین رقم زد آن شیرین کار
کز ما نرسد به گَرد راهش دستی
مِی نوش که بختِ خوش مگر آن بینی
کز جور و جفای ماهرویان رَستی
از خوان قَدَر نَواله قسمت اُفتاد
تا خون خورم از پیاله یِ دِلمَستی
باشد که شبی دستِ دعا بردارند
تا کس چو من اینگونه نبیند هستی
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 5 از 5
نظر 4
Ebrahim Hadavand 03 بهمن 1397 12:53
با احترام به ساحت بلند شعر و ادب ایران زمین
عرض ادب و احترام دارم به محضر شاعران گرامی و همه ی میهمانان عزیز
سپاسگزارم از حضور ارزشمند یکایک شما سروران و منت بار از اینکه اشعار ناقابل حقیر را می خوانید.
حسن مصطفایی دهنوی 14 بهمن 1397 23:02
درود
بسیار زیبا سروده اید
Ebrahim Hadavand 15 بهمن 1397 13:17
عرض ادب و احترام.
سپاس از حضور شما جناب مصطفایی گرامی.
ندا عبد حق 28 بهمن 1397 14:04
عرض ادب ،،درود بر شما