کیا یادشونه اتوبوس های تعاونی یک (ایران پیما) که در دوره خودش نسبت به شرکتهای مسافربری دیگه یک سر و گردن شیک تر و امروزی تر (یا بهتر بگم اون روز ی تر) بودند؟
یادمه قسمت بوفه (یعنی ته اتوبوس که جا خواب راننده کمکی یا شاگرد راننده هم پشت صندلی های بوفه بود )و تو دوره تعطیلات نوروزی یا تابستون که تقاضای سفر بالا میرفت و اتوبوس کم بود، به قیمت خون خودشون فروش می رفت، اتاق اتوبوسهای ایران پیما یک حالت آئرودینامیک داشت و معمولا یک توربو کولر قوی هم کمپانی بنز در این قسمت نصب کرده بود که آپشن خودرو حساب می شد1
بله پوستر های رنگی درویش در حال چپق کشیدن یا مادر و کودک چشم رنگی و موبور با شباهت زیاد به هم مد بود تو اون دوره که می چسبوندن پشت شیشه درب عقب....
بعضی صاحاب ماشینها هم که اهل بزک و دوزک کردن و تزئینات آنچنانی بودند می دادند روی درب همان توربوکولر انتهای اتوبوس از بیرون به خط نستعلیق یا شکسته سر هم این عبارات را می نوشتند و کلی ملت را سر کار می گذاشتند برای خواندنشان:
منمشتعلعشقعلیمچکنم
یا
ایحجتخدا....
یا
zornazanfarsineveshteh
بماند الان دیگه بابابزرگ اتوبوسهای تندروی وی آی پی با صندلی های تخت شو و امکانات چنین و چنان هم محسوب نمی شوند چون چندین نسل ازشون گذشته.
ولی من که تقریبا در دوران دانشجوئی مشتری پر و پا قرص همین اتول های کذایی بودم و گاهی وقتها که بلیط گیر نمی اومد صندلی کنار راننده قرقم میشد، هیچ وقت اون خاطرات و سفرهای اکثرا شب رو به مقصد تهران رو از یاد نمی برم.
یادش به خیر و خوشی
سریال خاتون قسمت6
تبلیغات فرهنگی
تولد اعضا
-
شعر ایران تولدتان را صمیمانه تبریک می گوید
-
سیدعلمدار ابوطالبی نژاد
-
مهدی دلخانی
نظر 2
محمد مولوی 04 اسفند 1399 21:02
درود برشما
خاطره ی قشنگی بود
من مشتعل عشق علیم چه کنم
کاویان هایل مقدم 05 فروردین 1400 19:40
ببخشید جناب مولوی عزیز
دیر دیدم نظر محبت آمیزتان را.
ممنون از عنایت شما