3 Stars

عروضی خوان و امروزی دان

ارسال شده در تاریخ : 27 دی 1399 | شماره ثبت : H9414549

با کسب اجازه از محضر حکیم عمر خیام نیشابوری بزرگ که می گفت:

قومی متفکرند اندر ره دین
جمعی به گمان فتاده در شک و یقین
میترسم از آن که بانگ آید روزی
کای بیخبران راه نه آنست و نه این

در وصف هر دو گروه عزیزان سنتی دوست و مدرن پسند بزرگوار، چنین سروده ای را تقدیم می کنم:

قومی متعصبند در بحر و عروض
جمعی متقاضی اند موسیقی روز
میترسم از آن که عاقبت کشف شود
کای بیخبران هر دو، نَه شعر است هنوز

امیدوارم به کسی بر نخورد، بیشتر جهت مطایبه است تا مطالبه.

شاعر از شما تقاضای نقد دارد

تعداد آرا : 5 | مجموع امتیاز : 4 از 5
ارسال ایمیل
کاربرانی که این شعر را خواندند
این شعر را 147 نفر 363 بار خواندند
امیر عاجلو (28 /10/ 1399)   | مسعود مدهوش (28 /10/ 1399)   | کیوان هایلی (28 /10/ 1399)   | روزبه آریا (28 /10/ 1399)   | ولی اله بایبوردی (29 /10/ 1399)   | کاویان هایل مقدم (29 /10/ 1399)   | میثم علی یزدی (29 /10/ 1399)   | محمد مولوی (29 /10/ 1399)   | محمد علی رضا پور (29 /10/ 1399)   | رضا زمانیان قوژدی (30 /10/ 1399)   |

رای برای این شعر
امیر عاجلو (28 /10/ 1399)  مسعود مدهوش (28 /10/ 1399)  کیوان هایلی (28 /10/ 1399)  ولی اله بایبوردی (29 /10/ 1399)  محمد مولوی (29 /10/ 1399)  
تعداد آرا :5


نظر 16

  • امیر عاجلو   28 دی 1399 18:39

    rose rose rose rose rose

  • مسعود مدهوش   28 دی 1399 19:13

    درود بر استاد هایل مقدم گرامی applause applause applause applause

    اساسا شعر هیچ قالبی ندارد ، از چشمه ی دل می جوشد بر آیینه ی دل می نشیند، قالب تن پوشی ست،برای طبقه بندی

    اشعار .......رعایت آن بر قالب بودنش واجب وبر چشمه بودنش اجباری نیست
    rose applause applause rose

    شعر با روح و بطن امیخته ست و از نجوای درونی سر مشق میگیرد و الهامات،عواطف،احساسات،غمها ...
    را به تصویر میکشد که به تصویر کشیدن آن همانند نقاشی بر بوم است کار هرکسی نیست،که اگر بود الان همه میتوانستند در هر زمان

    و مکانی شعر بگویند همانگونه که همه نمی توانند نقاشی کنند،بخوانند،بنویسند و ........قلمتان نویسا rose rose applause applause applause

    • کاویان هایل مقدم   29 دی 1399 09:01

      قبل از هر چیز:
      applause applause applause applause applause
      applause applause applause applause applause
      جانا سخن از زبان ما می گوئی
      از نظر حقیر هم جانمایه و شالوده اساسی هر هنری از جمله شاعری، حس و روح و روان هنرمند در لحظه آفرینش هنری اوست و بس.
      این چه بایدها و چه نبایدها که بنده منکر لزوم و خاصیتشان هم نیستم، پس از این خلق کردن اتفاق می افتد وگرنه شاعر هم مانند هر هنرمند دیگری که غیر از این عمل کند تبدیل می شود به سفارش گیر و سفارش کار و مشخص است که چنان اثری نه ماندگاری دارد و نه رنگ و بوئی از احساس و عواطف.
      شاید خیلی تابو شکن باشد این عرض بنده که حتی در بین اشعار بزرگانی مانند حضرت حافظ مردم آن نغمه هائی را که به آزادی تمام از اندیشه این بزرگمرد برآمده بیشتر از مثلا مدح و وصف شاهان و امرائی به خاطر می سپرند و زمزمه می کنند که البته چون محل گذران و معاشی دیگر نداشته ناگزیر به سرایش آنها بوده است.
      در هر حال خیلی می آموزم از این تبادل افکار منصفانه و در فضای به دور از تعصب و بغض برخی عناصر ناسازگار که برای انها هم دعای خیر دارم.
      applause applause applause
      rose rose rose

  • کیوان هایلی   28 دی 1399 19:31

    درودهای بیکران بر شما استاد بزرگوار applause applause applause rose rose rose

  • روزبه آریا   28 دی 1399 21:45

    درود،بیچاره تن خیام در گور لرزید laughing
    applause rose

    • کاویان هایل مقدم   29 دی 1399 09:08

      قدمتان سر چشم استاد آریا
      خدمت انورتان عارضم از آنجائیکه تصادفا هم حکیم بزرگوار و هم بنده حقیر در کنار سرودن، با ریاضیات و مهندسی هم تا اندازه ای دمخور بودیم (البته حکیم خیام بیشتر از این حرفها چون حل معادله درجه سوم و ضرائب بسط چندجمله ای موسوم به مثلث پاسکال-خیام و مربع ساکری-خیام و .... از جمله عجائب این نابغه ایرانی است که شاید عزیزانی خبر نداشته و صرفا ایشان را به شعر و شاعری می شناسند!) ، در مقام همکاری چندان اشکالی هم ندارد که اینهمه ما را بیرون گور لرزاندند، یکبار هم ما داخل گور بلرزانیمشان laughing laughing laughing

  • ولی اله بایبوردی   29 دی 1399 08:46

    سلام و درود

    جادوی سخن شعر است و بس ....

    ذوق هنری عیاری دارد از صفر بگیر تا بیست و چهار ...

    به هر قالبی در می آید ...

    دست مریزاد

    جناب استاد عزیز

    rose rose rose rose rose

    • کاویان هایل مقدم   29 دی 1399 09:11

      و باز هم نکته ای نغز از زاویه دیدی جدید
      ممنونم استاد
      دقیقا داستان ظرف و مظروف است. شعر سیالی است بی شکل که وقتی سرریز می شود در بند چارچوب و نقار نیست و حتی روی پاکت سیگار یا دیوار هم نوشته می شود اما پس از بروز در قالب یا همان ظرف ظابطه مندتر می شود.
      احسنت به نکته بینی شما
      applause applause applause

  • میثم علی یزدی   29 دی 1399 09:05

    احسنت دوست گرامی rose

    • کاویان هایل مقدم   29 دی 1399 09:12

      بسیار خرسندم می کنید با تشریف فرمائی تان دوست عزیزم
      ممنون از توجهی که مبذول دارید
      rose rose rose

  • محمد علی رضا پور   29 دی 1399 16:06

    سلام و درود و ارادت
    rose

  • رضا زمانیان قوژدی   30 دی 1399 19:15

    زیبا سرودید و بسیار بجا rose
    درود بر ذهن خلاق و سیالتان

    • کاویان هایل مقدم   06 بهمن 1399 09:07

      قربان صفا و مهر و صمیمیت شما استاد زمانیان بزرگوار
      در محضر شما دانش آموزی بیش نیستم
      rose rose rose

تنها اعضا میتوانند نظر بدهند.

سریال خاتون قسمت6
سریال خاتون قسمت 6
تبلیغات فرهنگی
تو را به هیچ زبانی
بازدید ویژه
ورود به بخش اعضا

تولد اعضا