هِگِلْ
شینتو
فروید
و
جنبش داروین
شبی نالان و سَردَرگُم
بدونِ کفشِ آسوده
شبی از درد یک تحلیل جانفرسا
تویی فریاد این خاموشی هر شب
تویی که یک شبی هستی
کنارِ دختر همسایه ی هر روز
و امشب در کنار من
و شاید صبح فردایش، نمایی روی خود
را
در جِنینِ سِقطِ بی باور
تویی هر لحظه پنداری که این عاشق
شبی خُفتَست؟
تویی پویِش به چشمِ کورِ استبداد
دگر هیچ از کسی پاسخ نمیجویی
که آیا ایده ی انگِلْس موثر بوده بر حقآبه یِ دشتِ مصیبتبار؟
کوانتوم را
کوانتوم در سیه چاله، زمانش ماتِ ابلیس است
در آن شور فلان بیداد
همانگَه که چَکُش بر روی میزی مینَهَی پیروز
بنا بر ماده ی کپسول و هیدروژن
جناب موسیو هرکول و گاگارین
حقوقِ وحشتِ پروانه،قیمت،چند؟
هنوزم موضعِ نیچه
هنوزم درسِ بوریحان؟
و
یا تدریس گنگِ نوفلاطونیِ سقراط است
تو از طالِس شنیدی طالِعَم نحس است؟
اَتُم
تِمِ حضور هیتلر از یک انفرادی بود
سلولش
بند این هسته
تو ای مِهرآفرینِ غالبِ دیرین
زِ نو میگویم این ادراک
لهیبِ فهم و فکر و انتقامِ یاسهایِ باغِ همسایه
تمام انجمنهای شعور
و
درکِ رأسِ تنگه های هرمز و مکزیک
تمام وِردِ این بازیچه ی انگار
غَریوِ کودک و کالِج
جنابِ لورد و کُنت و دانت و کامِن لو
سزار از یک طرف بر تاجِ شیرویه
نهاده خسرو از باروتِ قرنِ کالِ میلیْتار
و
رستم،آن تَهَمْتَن پیلِ تَنْ افروز
سزای عشق ناپاک
و
گذر از هورِ افسانه
ﺟﻬﺎﻥ،ﺩﺭ ﺟﺎ وجودِ ﺟﺰﻡِ استفسار
ﻭ
ﺟﺎﻥ،ﺩﺭ ﺟﺎﺩﻩ ﯼ ﺟﻬﻞِ ﺟﻨﻮﻥِ ﺟﺒﺮ ﻭ
ﺟﻨﮓِ جعلْ
ﻣﯿﺎﻥِ ﺟﺒﺮ ﻭ ﺟﺎهم،دائما ﺟﻨﮓ است
پریش است
دلفریب است
خاک و خیسش هم
شبیهِ
شعرِ وارونه
زمان یک جهلِ گُرخیدَست؟
پریش است
دلفریب است
حاصلش یک گُنگِ دیرین است
ن ِ
م
ی
دا
نم ...
تمام عرضِ بیداری و طولِ درکِ النینو
همان جایی که مارکس از قهر
و
خشمِ ترسِ بن سینا
شبی آهسته،پیوسته شکفته سینه ی بیمار تیمارش
تویی یک ذره در پهنای اقیانوس
تویی دَرزِ ثلیثِ پشتِ قرنیه
هِگِل
مارکس
و
علیْ سینا
فلان دریایِ زردِ معبدِ ریتو
تویی روح از قُدُس در بطنِ یک مریم
همان عیسای گهواره
خدایِ ناخدایِ این بَلَم در گودِ پاناما
بگو این کودکِ دیرینِ خود را میفشاری
تنگِ آغوشِ خدایی را؟
____
عیسی نصراللهی
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 1
امیر عاجلو 06 دی 1401 17:46
سلام ودرود