شدم خسته و دلمرده ِِشبا خوابُم نمی گیره
نِگو عاشق شدی؛ اصلا تو درد من نمیدونی
میرم دایم جلو اما جهان کارش عقب گرده
مثال طفل که مادر از سر تابش نمی گیره
ِغما رویایی و چیزی ِشبیه قصه می باشد
و صیاد ماهی غم رو به قلابُش نمی گیره
یکی قدر دلای پاک رو هرگز نمی دونه
چو یوسف گر شوی در کنج زندان هم نمی گیره
هرآن دردآشنایی رو لِبانش خنده می باشد
خیال کردی دل غمگین به لب خنده نمی گیره؟
دلم پر غم لبم خندون چو ابر عصر پاییزی
من اون مسکین نالان دوست هم دستم نمی گیره
تعداد آرا : 3 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 4
امیر عاجلو 01 اسفند 1402 10:20
درود بزرگوار ا
جواد مرادی 03 اسفند 1402 10:06
زیبا بود خانم جُر شاعر گرانقدر
محمود فتحی 03 اسفند 1402 18:39
درود قشنگ بود
محمدشفیع دریانورد 04 اسفند 1402 12:00
بسیار زیبا
شادباش و دیرزی