دنیا دلم گرفته از اینجا مرا ببر
از دست این قبیله ی رسوا مرا ببر
هرکس رسید بر دل ما پا نهاد و رفت
از حجم این مصیبت عظما مرا ببر
دنیا خدا وکیل دلم از همه پر است
سهمت بده به مردم دنیا مرا ببر
اینجا بزرگ و کوچک این قوم قاضی اند
از این کویر تا دل دریا مرا ببر
اینجا برای مرگ خدا صف کشیده اند
فکرش نکن به جرم غزل ها مرا ببر
هرشب برای غربت خود گریه می کنم
بغضم شده شبیه معما مرا ببر
دنیا نخند آینه ها را شکسته اند
ما کارمان کشیده به یغما مرا ببر
دنیا تمام دهکده با من غریبه اند
لطف بمحض دیدن فتوا مرا ببر
#جابرترمک
نظر 10
-
ولی اله بایبوردی 01 تیر 1399 11:43
هر چند دهکده کوچک جهانی
فردی که غریب در شهر خود باشد
در جهان به حساب نمی آید هر چند که دهکده ای باشد ....
سلام و درودها
غزلی قابل تامّل ... هدف دار
-
حسین یوسفی رزین 30 تیر 1399 16:17
"دنیا تمام دهکده با من غریبه اند
لطف بمحض دیدن فتوا مرا ببر"
درود بر شما استاد وزین
چه زیبا در غزلواره و چکامه ی
پرتاثیر خود گرفتاری دل انسان
در کویر عاطفه و احساس و عدل
به نمایش گذاشته ای .
روزگارت خرم قلم زیبایت پرتوان
سریال خاتون قسمت6
تبلیغات فرهنگی
تولد اعضا
-
شعر ایران تولدتان را صمیمانه تبریک می گوید
-
اعظم جعفری
-
حکیمه کمایی.دلتنگ
-
زهره معینی منفرد
-
علی سلطانی نژاد
-
سیامک عشقعلی
نقد 1
بهنام حیدری فخر 31 خرداد 1399 18:48
بسیار عالی و زیبا سرودید،پایدار باشید گرامی
