تو ای دستی که در محشر شکایت نامه ها داری
سخن با من بگو اکنون تو ای چشمی که میباری
به تیغی حین بُرّیدن ؛ ز نانی اندرین مطبخ
ز انگشتم بریدم من ؛ چه خونی آمدش ؛ باری:
مبُر نان کسی یارا ؛ و یا راهی ز یک عابر
که روزی بُر زند قسمت ؛ ورقها را ز نو ؛ آری!
نیامد چکۀ دوّم ؛ که گشتم در قوافی گم
تو و یک چکّه از خونت ؛ من از یک قطره در زاری
نیالایی تو اما در جهان دستی به خون یارا،
که بندد روی دست تو ؛ نقوش مردم آزاری
بیا اکنون تو با جسم و روانت صحبتی افکن
همان گپ را که فردا تو زنی آنسان که پنداری
ز تغییری که خواهد شد ببر سهمی درین گیتی
شوی بیدارِ این عالم یقین کن قبل بیداری
که هر قلبی بپرهیزد چو گبری در دم پیری
کنون دستت ببر بالا ؛ نه با شمشیر و اجباری
«خدایا منعمم گردان به درویشی و خرسندی »
خودت بینای دانایی برین دل چون تو معماری
علی سپهرار
«اثیر»
سریال خاتون قسمت6
تبلیغات فرهنگی
تولد اعضا
-
شعر ایران تولدتان را صمیمانه تبریک می گوید
-
ماهدخت محمدی
-
حسن رسولی
-
Parvin Mohamadi
نظر 3
علی روح افزا 08 خرداد 1395 14:23
درود بر شما .
جناب سپهرار .
پاینده باشید .
در پناه حق ........
حمیدرضا عبدلی 08 خرداد 1395 14:24
با سلام استاد بسیار عالی
علیرضا خسروی 09 خرداد 1395 16:39
درودها استاد گرامی
