آهوی دشت خطا

نظر 12

• 

  امیر عاجلو   18 امرداد 1399 22:38

  !درود
• 

  معین حجت   18 امرداد 1399 23:50

  دستمریزاد بسیار عالی ، مثل همیشه
• 

  محمد رضا درویش زاده   19 امرداد 1399 01:04

  هزاران درود استاد عالی
• 

  بهنام حیدری فخر   19 امرداد 1399 02:07

  درود بر شما جناب استاد معصومی گرانقدر
  مثل همیشه بسیار زیبا و دلنشین و ظریف سرودید
  شاد و سلامت و پیروز و سربلند باشید
• 

  کرم عرب عامری   19 امرداد 1399 03:12

  درودها عزیز
  
• 

  ولی اله بایبوردی   19 امرداد 1399 09:53

  دل جهت دار
  
  سرشار از شادمانی
  
  سلام و درودها
  
  دستمریزاد
  
  
• 

  روزبه آریا   19 امرداد 1399 13:02

  هزاران درود خدمت
  شما استاد گرانقدر
• 

  ابراهیم حاج محمدی   19 امرداد 1399 13:58

  درود و دست مریزاد
• 

  ابوالحسن انصاری (الف. رها)   20 امرداد 1399 00:55

  سلام و درود بزرگوار
  
  دستمریزاد
• 

  سیلویا اسفندیاری   20 امرداد 1399 18:36

  سلام
  درودتان جناب معصومی بزرگوار،
  سروده ای ناب و دلنشین
  
  
• 

  محمد علی رضا پور   21 امرداد 1399 07:13

  سلام و درود
  بر معصومی عزیز،
  سروش را فراموش کردید؟ مهربان!
• 

  محمد علی رضا پور   21 امرداد 1399 07:13

  سلام و درود
  فرهیخته ی ارجمند،
  لطفا در آشنایی بیش تر و گسترش شعر سروش،
  مددکار باشید!
  سپاس،
  
  سروش، قالب یا مجموعه قالب ها یا به عبارت بهتر، شیوه و دستگاهی تازه و توانمند در سرایش پارسی ست.
  سروش،
  دارای انواع مختلفی ست مانند:
  ????
  1. سروش قافیه منظم دارای عروض سنتی در لخت های غیرپایانی و دارای عروض ویژه ی سروش در لخت پایانی:
  
  کهکشان، بی تو، خالی از نور است/
  بی تو، خورشید، هلیومِ کور است/
  نور، گرم و لطیف و پرشور است/
  دور از این نور، کفرِ مهجور است/
  هستی از نور عشق، مسرور است/
  الله نور السموات (السموات)
  و الارض.//
  وزن این سروش
  در لَخت های غیر پایانی:
  فاعلاتن مفاعلن فعلن
  و در لَخت پایانی (در پی دگرگونی مرتبط با کوبش پایانی) بصورت:
  مفعولُ مفعولُ مفعولُ فعلن.
  
  ????
  2. سروش دو لَختی بدون قافیه، با عروض نیمایی و از لَخت بلند به کوتاه:
  
  کم تر از آفتابگردان ام؟/
  گر بتابی./
  ????
  3. سروش دو لَختی بدون قافیه، با عروض نیمایی و از لخت کوتاه به بلند:
  
  می رود قایق/
  و نمی کاهد عزت دریا./
  
  ????
  4. سروش مسمّطی:
  
  غنچه ای می شکفت و
  می خندید/
  همه جا را بهارگون می دید/
  باد، پیش آمد و از او پرسید:/
  "این جهان را چگونه
  می بینید؟" /
  پاسخش را نداده، برچیدش. //
  
  ????
  5. سروش قافیه منظمِ
  کوتاه پایان:
  
  غم به غم شد دلم، غماغم شد/
  اهل غمّاً بِغمّ، دمادم شد/
  پیشِ دل، ارزش جهان، کم شد/
  مَحرم رازهای عالم شد/
  پیله ها را شکست./
  
  ????
  6. سروشِ کوتاه پایانِ
  تمام قافیه:
  
  من سمرقندم و زرافشان ام/
  سُغد و خَتلان ام و بدخشان ام/
  کابل و بامیان و بَغلان ام/
  مشهد و بابل و مریوان ام/
  ایران ام./
  
  ????
  7. سروش دارای عروض ویژه ی سروش،
  قافیه مند و همچنین رازگون
  (به ترتیب از لخت بلند به کوتاه):
  
  و باز، گل های آفتابگردان که باز می شوند/
  آوازهای رازِ دل، آغاز
  می شوند/
  رو به سوی نور./
  
  ????
  8. سروش بی قافیه، با عروض آزاد و با طول رازگون(از بلند به کوتاه):
  
  باز، رازِ سرافرازِ سکوتت/
  سربلندترین فرا-فریاد/
  بر چکادِ شوکتِ تاریخ/
  آی قله ی بلند!/
  
  ????
  9. سروش بی قافیه یا نیم قافیه، با عروض نیمایی و طول رازگون(از لخت بلند به کوتاه):
  
  رفتم از کوهپایه تا قلّه/
  وقت برگشت گشت/
  (وای!) تا پایین/
  درّه-درّه./
  
  ????
  10. سروش هایکویی،
  قافیه مند و دارای عروض سنتی-نیمایی:
  
  برکه، آرام، رام، باد خزان/
  نقش ها، بی نگاه رهگذران/
  شاعری در شبی..../
  
  (توضیح: در لخت دوم، حرکت حرف آخر واژه ی "نگاه" هر یک از سکون و کسره می تواند باشد تا از این راه به چند بُعدی و قابل تفسیر بودن سروش، کمک کند.)
  
  ????
  11. سروش هایکویی قافیه مند با عروض آزاد:
  
  حال خراب/
  ترک خواب/
  تازه عاشق./
  
  ????
  12. سروش هایکویی بدون قافیه با عروض آزاد:
  
  آرام آرام/
  بدن بدون حرکت/
  آغاز پرواز./
  
  توضیح: در پاسخ به این که چرا این سروده های همانند هایکو را در قالب سروش می دانیم،
  پاسخم این است که: با وجود ساخت معنایی و ژرف ساخت هایکو مان در آنها ساختار لفظی یعنی روساخت، برخلاف اصول هایکوواره، ویژگی هایی مربوط به شعر سروش دارد، از جمله: تأکید بر کاربرد آرایه های ادبی.
  سپاس از توجه تان????