یغمازده
عمری که به دنبال تو دیوانه ترینم
آواره ترین خار و خس روی زمینم
تقدیر چنین بوده که حیران تو باشم
تقصیر همان بوده که امروز چنینم
سودازده ی ملک عراق و همدانم
یغمازده سمت هرات و ری و چینم
گاهی به نشابورم گاهی به سمرقند
یکروز به کشمیرم و گاهی به نمین ام
ای ترک سیه چشم پریچهره کجایی
ای دلبر دّر دانه که داغ تو نبینم
پیچیده به گیسوی تو آئین و مرامم
تابیده ز رخسار تو سرچشمه دینم
با بند دل خویش مگر دام بچینم
آهوتر از آنی که بیافتی به کمینم
تعداد آرا : 10 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 6
امیر عاجلو 23 اسفند 1399 19:47
درود بر شما
محمد مولوی 23 اسفند 1399 21:42
علی آقا اخوان ملایری 23 اسفند 1399 23:14
درودها بر شما
عالیست
کاویان هایل مقدم 24 اسفند 1399 08:57
کلامتان فروزان
احسنت
ی ترک سیه چشم پریچهره کجایی
ای دلبر دّر دانه که داغ تو نبینم
بهنام حیدری فخر 24 اسفند 1399 13:11
درود بر شما جناب استاد معصومی
باغ اشعارتان پرفروغ و گل فشان باد
مسعود مدهوش 24 اسفند 1399 20:46
درود بر استاد معصومی گرانسنگ
بسیار زیبا و دلکش،خصوصا با دکلمه ی دلنشین،دستمریزاد زیبایی را صد چندان کرده