دنیا
دنیا عجوزه ایست که با کس وفا نکرد
بر عاشقان بی شماره خود اعتنا نکرد
این کاخ بیستون که بطوفان نهاده اند
جز دود آه و حسرت و غم بر هوا نکرد
آواره شد هرآنکه اسیر زمانه شد
بیچاره شد کسیکه به دردش دوا نکرد
از قید و بند فرصت کوتاه این جهان
سودی نبرده هرکه خودش را رها نکرد
از کور راه بی نشانه ی دنیا پر فریب
داد از دلی که راه خودش را جدا نکرد
دنیا اگرچه قصه شیرین لحظه هاست
لطف و خوشی در عاقبت ماجرا نکرد
نازم به آن سری که به آئین سروری
آزاده بود و دل به جهان مبتلا نکرد
تعداد آرا : 7 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 11
امیر عاجلو 11 فروردین 1400 22:51
درود بر شاعر گرامی ,شعر شما را خواندم موفق باشید
بهنام حیدری فخر 12 فروردین 1400 00:12
محمد مولوی 12 فروردین 1400 00:40
علی آقا اخوان ملایری 12 فروردین 1400 01:06
درودها بر شما بزرگوار
بسیار زیبا، موزون، دلنشین و دلکش سروده اید
قلمتان نویسا، شاعرانگی هایتان مستدام باد
شهرام بذلی 12 فروردین 1400 07:03
زیبا سروده اید حضرت شاعر
مسعود مدهوش 12 فروردین 1400 08:32
کاظم قادری 12 فروردین 1400 12:25
زیبا غزلی نغز
رسول نظری 12 فروردین 1400 13:19
سلام استاد واقعاً زیبا بود
منصور آفرید 12 فروردین 1400 20:10
سلام بر استاد
بسیار دلنشین و فاخر
کاویان هایل مقدم 12 فروردین 1400 20:57
کاملا دلسوختگی و سوز درون و فرزانگی از بند بند این سروده هویداست جناب معصومی عزیز
جواد مرادی 12 فروردین 1400 22:53
درود بر شما جناب معصومی
زیبا و ولنشین