پروانگی
عشق، گردیده فقط دار و ندار من تو
نور، پاشیده سر قول و قرار من و تو
دشت، آذین شده از جلوه آئینه و آب
تاک، پیچیده به هر برگ بهار من و تو
ماه، لبخند تماشای خیال است و نظر
مهر، تابیده به هر لیل و نهار من و تو
باش، تا وقت سحر دست برآریم بشوق
شهر، آذین شود از رنگ و نگار من و تو
پلک، در سایه چشمان غزل ساز شد وُ
شعر، پروانگیِ سوز و شرار من و تو
تعداد آرا : 5 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 12
امیر عاجلو 17 اردیبهشت 1400 22:29
درود بزرگوار ا
محمد رضا درویش زاده 17 اردیبهشت 1400 22:55
هزاران درود استاد بزرگوار تندرست باشید
محسن جوزچی 18 اردیبهشت 1400 02:24
درود بر شما ،پاینده و سر فراز باشید
جواد امیرحسینی 18 اردیبهشت 1400 04:41
سیمین حیدریان 18 اردیبهشت 1400 08:46
درودها
کاویان هایل مقدم 18 اردیبهشت 1400 10:30
هزاران درود صمیمانه جناب معصومی
مهمان شدم به عاشقانه غزلی زیبا
محمد خوش بین 18 اردیبهشت 1400 10:37
بسیار زیبا و دلنشین
درود بر شما
علی آقا اخوان ملایری 18 اردیبهشت 1400 15:48
درودها بر شما استاد ارجمند
عالیست
فائزه مومیوند 18 اردیبهشت 1400 17:41
بسیار زیبا و دلنشین
مانا باشید و بسرایید
محمد مولوی 18 اردیبهشت 1400 18:59
درود برشما جناب معصومی گرامی
باش، تا وقت سحر دست برآریم بشوق
شهر، آذین شود از رنگ و نگار من و تو...
کیوان هایلی 18 اردیبهشت 1400 21:51
درودها بر شما استاد معصومی گرامی و عزیز
بسیار زیبا سرودید
قلمتان استوار
علی احمدی 19 اردیبهشت 1400 19:51
درود بیکران استاد والاقدر