هم قبیله
ما هم قبیله ی تو و فرهاد و آرشیم
گرم از ترانه های دل انگیز آتشیم
آلودگی به کیش نیاکان ما نبود
ما وارثان عصمت خون سیاوشیم
میدان رزم جای درنگ دوباره نیست
گر سوگوار کشتن سهراب و ترکشیم
آهن به دست کاوه ما ذوب می شود
دندان مار و ریشه ضحاک می کشیم
با شوکران جرعه ی آزادگی خوشیم
نوشی ز جام ذلت خواری نمی چشیم
ما پا به پای قاسم و چمران و همتیم
با دشمنان دین و وطن در کشاکشیم
ما سال هاست که زخم فریب زمانه را
بر دوش های خسته شکیبانه می کشیم
تعداد آرا : 7 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 19
امیر عاجلو 22 فروردین 1399 09:45
درود ها ارجمنددستمریزادمحظوظ شدم
امیرعباس معینی 22 فروردین 1399 10:36
درود بر شما
مرحبا
مهران امیرسالاری 22 فروردین 1399 10:45
سلام
چون از شعرتون خوشم اومد و ارزش نظر دادن دارد با اجازه من چند تا نکته بهبود بگم:
۱-صفت سرکش برای سهراب در بیت سوم به نظرم مناسب نیست.
۲-می کشیم در بیتهای ۴ و ۷ تکراری است.
با تشکر
امیرسالاری
۲۲ فروردین ۹۹
علی معصومی 22 فروردین 1399 13:22
سلام بر امیر سالاری نازنین،
چه خوب شد که آمدی
چه خوبتر که دیدمت
♡♡♡♡♡
افتخاری است که نقدی بر هذیانی آن داشتید ارجمند
و این موجب سپاسگزاری ام از جنابعالیست
◇◇◇◇
در مورد نکته اول اینکه صفاتی از قبیل سرکش و گردنکش به پهلوانان و نامداران اطلاق میشود
" از آن نامداران و گردنکشان
کسی هم برو نزد رستم نشان"...حقیر نیز این هدف را داشته ام
در مورد نکته دوم
مصرع مردف بیت یکی به آخر از مصدر "پس کشیدن" و مصرع مردّف بیت آخر از مصدر "بدوش کشیدن" حاصل میشود.
اگرچه ظاهرا دو کلمه مقفی هم شکل هستند اما معانی گوناگونی دارند و این دلیلی است که بنده از آنها استفاده نمودم و گرنه همانگونه که واقف هستید، قافیه ای تنگ نیست که از روب ناچار باشد
کشاکش
مشوش
و...
کلماتی هستند که میشود بعنوان قافیه بکار برو.
بصورت بداهه مثلا:
اهریمن ار چه عشق اهورا نمی خرد
با جان و تن همیشه به حال کشاکشیم
☆☆☆☆
و
ارادتمندم
مسعود مدهوش 22 فروردین 1399 10:58
درود بر شما استاد گرامی
زیبا غزلی مهمان شما بودم
خسرو فیضی 22 فروردین 1399 11:35
. با بهترین درودهایم
. استاد گرامی . . پور راستین حکیم توس مام وطن بتو افتخار می کند
. و اما . شاعر گرامی . . ( جناب مهران امیر سالاری ) در مورد صفت سهراب
. با شما موافق هستم . . کاش جاگزینش را هم یکی . دوتا مثال میزدید
. و اما . در مورد بیت چهارم شاعر می گوید (( دندان مار و ریشه ضحاک
. را از ریشه در می آوریم . . نابود می کنیم . ))
. و در بیت هفتم . مقطع غزل می گوید (( سال هاست که زخم فریب
. زمانه را صبورانه بر دوش های خود حمل می کنیم . ))
. بنابراین بنده کمترین مشکلی در اینجا نمی بینم .
. البته استاد معصومی پاسخگوی جنابعالی هستند .
. نگاره با اندک بضاعت ادبی و علمی ام پای به میدان اندیشه های ناب
. اساتید گذارده ام . . می بخشید
. استاد معصومی باز هم چونان گذشته طبع حقیقتاً والایتان را می ستایم
.
معین حجت 22 فروردین 1399 17:39
سروده ای بسیار روان و سلیس با رعایت تمامی اصول و فنون عروض و قافیه و بدون هر گونه ایراد ، مثل همیشه ..
درود بر شما استاد معصومی
ولی اله بایبوردی 22 فروردین 1399 18:42
یادی ار حماسه دی و امروز
دستمریزاد
استاد معصومی عزیز
علیرضا علیدادی شمس ابادی 22 فروردین 1399 21:37
بسیار خوش سروده اید پایدار بمانید
ابوالحسن انصاری (الف. رها) 22 فروردین 1399 22:31
درود بر شما
فاطمه گودرزی 22 فروردین 1399 22:56
درود استاد بزرگوار
ایمان اسماعیلی 23 فروردین 1399 02:04
بسیار زیبا بود جناب معصومی عزیز
حماسی و پرشور
مرحبا استاد
عباس ذوالفقاری 23 فروردین 1399 09:07
سلام استاد...من با مفهوم شعر بسیار ارتباط برقرار کردم...و به نطرم خوب بود...مانا باشید
حسین خیراندیش 23 فروردین 1399 09:26
درود
بسیار عالی
اردشیر بزرگ نیا 23 فروردین 1399 11:42
شعر بسیار زیبایی از شما خواندم دوست گرامی
درود
ز بودهن دریس 23 فروردین 1399 12:42
(ما سال هاست که زخم فریب زمانه را
بر دوش های خسته شکیبانه می کشیم)
دروبرشما
علی احمدی 23 فروردین 1399 12:59
درودها استاد معصومی بزرگمهر
رضا عزیزی 23 فروردین 1399 20:02
درودهااا
طبعتااان جوشان
قلمتاان نویسااا
حسن مصطفایی دهنوی 24 فروردین 1399 07:21
درود ها استاد معصومی
بسیار زیبا است
سربلند باشید