باشد اندر ذهن آدم صد سوال بی جواب
در خیال بودن و رفتن، شدن مانند خواب
بس دوراهی بر سر این هجرت است اما دریغ
پاسخی بر آتش شک و یقین، مانند آب
لحظه های سخت تصمیمِ میان خیر و شر
"خوب" چه باشد؟در حقیقت از چه" بد" آید به در؟
بس خطاهایی که ما بر خود صلاح انگاشتیم
یا کراماتی که نزد خویش، تبه پنداشتیم
«چیست این افسانه ی هستی؟ خدایا چیست؟»
«پس چرا آگاهی از این قصه ما را نیست؟»
در مسیر زندگی، غیرِ توکل چیست ره؟
گر نباشد نور ایزد، گم شود نیک از گنه
آدم ار خوب و بد خویشش همی دانسته بود
کی در این وادی سرگردانیش پایسته بود؟
ما فراوان نسل را داریم پسِ خود بی گمان
پیش از این هم بوده اند اخلاف بسیاری عیان
لیک در بین بنی آدم کسی قادر نبود
جز به احسان الهی برکِشَد آتش ز دود
پس به جز حبلِ متینِ او میاویز "هایلا"
چنگ زن، اندر دوراهی های دشوار کذا
"واعتصموا به حبل الله جمیعا و لاتفرقوا"
به ریسمان الهی چنگ زنید و متفرق نشوید.
فلسفه ارزش اعمال انسان به لحاظ خوب یا بد بودن از مسائل دیرینه بشری است. چه بسا یک عمل در آن واحد در یک فرهنگ، قوم یا جهان بینی عمل نیک و صالح ارزیابی شود در حالی که همان عمل در دیگر فرهنگ و اجتماعی بسیار قبیح شمرده می شود. در این میان تکلیف انسان سرگشته چیست؟ خداوند به کرّات در موارد گوناگون به این مسئله اشاره دارد که آیه شریفه فوق نمونه ای از آن است. حبل متین یا همان ریسمان الهی یا راه انبیاء شاه کلید خروج آدمی از ظلمت گمراهی است.
تعداد آرا : 5 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 20
امیر عاجلو 26 بهمن 1399 12:08
درود بر شما
کاویان هایل مقدم 27 بهمن 1399 10:37
سپاسگزارم جناب عاجلو
محمد رضا درویش زاده 26 بهمن 1399 12:19
بسیار زیبا درود بر شما استاد هایل مقدم نازنین
کاویان هایل مقدم 27 بهمن 1399 10:38
مرهون التفات بی شائبه تان استاد درویش عزیز
علی آقا اخوان ملایری 26 بهمن 1399 12:33
هزاران درود بر استاد هایل مقدم دوست هنرمند و ادیبم
بسیار زیبا، ناب و بی بدیل سروده اید
قلمتان نویسا، شاعرانگی هایتان مستدام باد
کاویان هایل مقدم 27 بهمن 1399 10:39
خوش آمدی که خوشم آمد از آمدنت
هزار جان فدای هر یک دانه قدمت
ممنونم
آرمان پرناک 26 بهمن 1399 14:04
درود فراوان بر استاد نیک اندیش و گرانقدر
بسیار زیبا بود
بهره مند شدیم از قلمتان
کاویان هایل مقدم 27 بهمن 1399 10:39
سپاس فراوان از لطف و مرحمت شما دوست جوان و هنرمندم
منصور آفرید 26 بهمن 1399 14:16
درود بر استاد فرهیخته جناب هایل مقدم گرامی
بسیار فاخر و پند آموز
کاویان هایل مقدم 27 بهمن 1399 10:40
برادر فرهیخته و بزرگوارم سپاس
محمدعلی سلیمانی مقدم 26 بهمن 1399 18:09
درود بر دوست فرهیخته
کاویان هایل مقدم 27 بهمن 1399 10:40
حضورتان مایه دلگرمی است جناب مقدم همنام
جواد مرادی 26 بهمن 1399 20:35
درود بر شما جناب هایل
بسیار دلنشین بود
کاویان هایل مقدم 27 بهمن 1399 10:41
تشکرهای صمیمانه جناب مرادی خوش نگار
کیوان هایلی 26 بهمن 1399 22:03
بسیار زیبا سرودید استاد بزرگوار
کاویان هایل مقدم 27 بهمن 1399 10:49
درودهای فراوان استاد هایلی
از حضور صمیمانه شما کمال تشکر را دارم
برقرار باشید و مانا
مجید ساری 26 بهمن 1399 22:56
درود استادهایل عزیز
سروده حکیمانه شما را خواندم به زیبایی
دستمریزاد
باید گفت
اگرر حبل المتین قرآن صامت بود
تابه او چنگ بزنیم
بالای نیزه نمیرفت در صفین ونهروان
آنکه بایدچنگ زد قرآن ناطق است
که بین ما نیست
والله راست گفت صادق آل محمد ع
که قایم وقتی میاید همه میگویند
دین جدیدی آورده است
اسلام که این نبود
حتی عده ای از علما حکم ارتداد مهدی وقتلش
را میدهند مثل حسین بن علی جدش
و باز حق راگفت باشجاعت تمام
صادق المصدق القول ع
که بدترین افراد امت رسول الله علمای آخرالزمانند
فعلاکه آقایون به دنبال نابودی اسراییل وآمریکا وکفرجهانی باشند
این وسط شیعیان هم در گرسنگی و فقروفلاکت
تلف شوند مانعی نیست
انشالله حداقل بودایی و مسیحی و یهودیان زنده میمانند تا امام زمان برایشان امامت کند
البته به کنایه عرض کردم
خیلی حرفها هست محال
ولی نه حوصله هست ونه مجال
عشقت رسد به فریاد از خود بسان حافظ
قرآن زبر بخوانی در چهارده روایت
سعادت یافتم باری دیگرمحضرتان
کاویان هایل مقدم 27 بهمن 1399 10:56
خدا رحمت کند رفتگان همه را
پدرم تکیه کلامی داشت همیشه که مضمونش این بود که هر کس از دریچه ذهن خودش مسائل دنیا را درک میکند و تحلیل:
برخی نشسته خوانند
برخی شکسته خوانند
هر کس به قدر فهمش
فهمید مدعا را
حالا اینکه من حقیر از این دستگاه باعظمت کائنات و آن همه آیات و نشانه که خالقش برایم ودیعه نهاده چه برگیرم و ره توشه سازم برای تکامل معنوی خودم، به ظرفیت خودم بستگی دارد.
به نظرم (البته به مقتضای این دوره سنی که تجربه میکنم یعنی میانسالی که قطعا آن شور و پرسشگری جوانی کمی از هیجان افتاده) تمام اتفاقات اطراف گذرا هستند. به اصطلاح تمام آمدن و رفتنها موقتی است. آنچه برای ما نهایت می ماند شیوه استفاده صحیح از همان نشانه ها در جهت زندگی مطلوب و توام با رضایت خداوند است و بس.
بگذریم زیاد فلسفی شد و نه من فیلسوفم که بخواهم ادعایی در این میدان کنم نه این صفحه مجال سخنرانی دارد.
روز و روزگار خوشی را برای شما دوست خوب و همراه همیشگی و هم نسل های شما آرزومندم
رضا کاظمی اردبیلی 27 بهمن 1399 01:18
سلام و درود خیلی زیبا بود
کاویان هایل مقدم 27 بهمن 1399 10:49
زنده باشید دوست خوبم
ممنون از توجه شما