عجبا ترک سماوات بِکردی دیشب
به خرابات دل ما، تو مگر چنگ زدی!
پرده ی خواب مرا رقص کنان پیمودی
رنگ آبادی خویش بر دل بی رنگ زدی
چون ملال دل افسرده ی سنگم دیدی
چوب جادوی شگفتت به دل سنگ زدی
مرده بودم، نفسم راه خروجش نگرفت
دم عیسایی خود برنفس تنگ زدی
چه مبارک سحری بود و چه خندان دهنی
زخمه ی مهر بر این گوشه ی سارنگ زدی
خون تازه به رگ خشک دلم افشاندی
طرحی از عشق بر این قصه و پیرنگ زدی
رفته بود شوق حیات از دل بی سامانم
سیم آن کوک شد و ساز خوش آهنگ زدی
خوش خرامیدی و تابان شده رویای شبم
چون به فردوس برین، تکیه به اورنگ زدی
ترسم این بار نیایی به مبارک بادم
به شب "هایل" تنها، نمِ افشنگ* زدی
* شبنم
تعداد آرا : 5 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 12
امیر عاجلو 04 اسفند 1399 16:20
لطیف و دلنشین
کاویان هایل مقدم 05 اسفند 1399 08:34
درود دو صد بدرود گرامی
جواد مرادی 04 اسفند 1399 21:06
درود بر شما
بسیار زیبا ودلنشین بود
کاویان هایل مقدم 05 اسفند 1399 08:34
مهربان سپاس
علی آقا اخوان ملایری 05 اسفند 1399 07:42
درودها بر شما بزرگوار
بسیار زیبا و دلنشین سروده اید
قلمتان نویسا
موفق باشید
کاویان هایل مقدم 05 اسفند 1399 08:35
عزیزید برادر بزرگوارم
آرمان پرناک 05 اسفند 1399 14:31
بسیار زیبا و دلنشین
درود بیکران بر استاد عزیز
دستمریزاد
کاویان هایل مقدم 06 اسفند 1399 08:50
مهرت پایدار برادر جوان و خوش قلبم
کرم عرب عامری 05 اسفند 1399 17:01
آفرینها استاد مقدم
کاویان هایل مقدم 06 اسفند 1399 08:51
خاک ره توتیای چشممان کردید استاد
ابوالحسن انصاری (الف. رها) 06 اسفند 1399 00:05
درود بر شما
کاویان هایل مقدم 06 اسفند 1399 08:51
شادزی استاد انصاری بزرگ
بنده نوازی فرمودید