جانانه
دل می بری، که دل ز تو جانانه می برد؟
جانانه ای، که می ز تو مستانه می برد؟
جان ها فدای چشم جهان بین لایقش
مستانه ای که، ره به تو دُردانه می برد
نازم به عقل و منطق هوش و ذکاوتش
دُردانه ای که، نکته به فرزانه می برد
هر شب برای صورت ماهش دعا کنم
فرزانه ای، که پیش تو پیمانه می برد
من جرعه نوش هر شب کاشانه توام
دیوانه ای، که جاده به ویرانه می برد
◇ این جمعه هم گذشت، دریغا نیامدی...
تعداد آرا : 3 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 8
امیر عاجلو 17 خرداد 1399 09:19
!درود
معین حجت 17 خرداد 1399 10:04
جناب معصومی همچون همیشه ، روان ،دلنشین ، با معنا و فاخر ...
درود بر دوست خوبم
مسعود مدهوش 17 خرداد 1399 10:36
درود اهورا مزدا نثار استاد غزل ایران زمین , شاعر معاصر
زیبا غزلی مهمانمان کردید بس دلنشین و گیرا
در پناه اهورا مزدا
منصور آفرید 17 خرداد 1399 10:45
درود استاد معصومی گرامی. زیباست
در ضمن انشالله میاد
کرم عرب عامری 17 خرداد 1399 11:51
سپاس عزیز
ولی اله بایبوردی 17 خرداد 1399 12:47
سلام و درودها
اجرتان با امام همام
چشو انتظار ...
دستمریزاد
حسین یوسفی رزین 17 خرداد 1399 14:00
"من جرعه نوش هر شب کاشانه ی توام..."
استاد معصومی وزین
با دیگر پرنده عشق عشق و معرفت را
چنان به پرواز واداشتی که آسمان
از این طیران باشکوه در حیرت ماند
درود بر شما
حامی شریبی 17 خرداد 1399 20:11
بسیار شاعرانه
و پربار
همیشه عطر قلمت
بوی دلنشین دارد دوست شاعرو اندیشمند