می گردم
کوچه در کوچه بدنبال خودم می گردم
لحظه در لحظه احوال خودم می گردم
سال ها آینه در دست گرفتم که مگر
جلوه در جلوه تمثال خودم می گردم
طالع هر دو جهان ساحت اقبال منست
آیه در آیه پی فال خودم می گردم
به امیدی که دمی پا دهدم خلوت عشق
حلقه در حلقه خلخال خودم می گردم
به سر راه من از دام سخن ها گفتند
دانه در دانه تک خال خودم می گردم
تا بجویم اثر از گوهر دریائی خویش
قطره در قطره سیال خودم می گردم
خاک خاکست تفاوت نکند جوهره اش
ذره در ذره صلصال خودم می گردم
مانده ام در عجب از خرمن بیحاصلی ام
خوشه در خوشه هرسال خودم می گردم
پس از این دیده بدامان سحر می دوزم
رشته در رشته آمال خودم می گردم
تعداد آرا : 8 | مجموع امتیاز : 5 از 5
نظر 11
امیر عاجلو 19 فروردین 1400 08:41
لطیف و دلنشین
علی احمدی 19 فروردین 1400 09:04
درود ها استاد و دوست نازنینم علی آقای معصومی دوست داشتنی دل مریزاد
کاظم قادری 19 فروردین 1400 09:22
مرحیا زیبا بود
رسول نظری 19 فروردین 1400 13:23
احسنتم خیلی هم زیبا
روناک غریب لکی 19 فروردین 1400 14:36
درود بر شما استاد گرامی زیباست
پرنیا آرام 19 فروردین 1400 15:12
بسیار عالی، درودها استاد بزرگوار
کیوان هایلی 19 فروردین 1400 15:58
درودها بر شما استاد معصومی عزیز
زیبا و دلنشین سرودید
کاویان هایل مقدم 20 فروردین 1400 00:22
سالها دل طلب جام جم از ما میکرد
وانچه خود داشت ز بیگانه تمنا میکرد
بزرگترین مسئله انسان یافتن خود حقیقی اش را به بهترین نحو توصیف فرمودید بزرگوار
شهرام بذلی 20 فروردین 1400 00:34
بسیار زیبا و دلنشین سروده اید
حقیقتا زیباست
منصور آفرید 20 فروردین 1400 13:49
درود بر استاد معصومی عزیز
غزلی بسیار استادانه و دلنشین
سیمین کیانی 22 فروردین 1400 00:16
درود بر شما ، زیبا بود