در این سرای بی ستون (موشح)
دیگر چرا خوش باشم از دست تو ای دنیای دون
آغشته داری هر زمان چنگال خود در شط خون
دردی به تو درمان نشد، کاری ز تو آسان نشد
ای رفته بر تاراج غم، ای کاخ بی امن و ستون
زنجیری دامت شدم، رسوای فرجامت شدم
دیوانه ای سرگشته ام در کوچه هایی از جنون
سیاره ام در آسمان چون ذره ای در کهکشان
تاوان خود را می کشم در این سرای بی سکون
فریاد بی پروای من گم گشته در آوای من
لبریز صدها پرسشم در خلوتی بی چند و چون
کی جان جانان میرسد خورشید تابان میرسد
دردی که درمان میشود، عمری که می گردد فزون
وقتی که آید مژده ای از دشت باران خورده ای
ناشادی ام را شاد کن با چنگ و عود و ارغنون
تعداد آرا : 7 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 28
امیر عاجلو 19 فروردین 1399 11:15
چه تصویر سازی زیبایی!درود
علی معصومی 19 فروردین 1399 19:51
مسعود مدهوش 19 فروردین 1399 11:33
درود بر استاد گرانقدر
دردی به تو درمان نشد,کار زتو آسان نشد
مکنونات زیبا, قلم را به نگارشی بی نظیر مجبور میکند , احسنت مثل همیشه
علی معصومی 19 فروردین 1399 19:51
ایمان اسماعیلی 19 فروردین 1399 11:41
درود جناب معصومی
زیبا بود
علی معصومی 19 فروردین 1399 19:51
محمد علی رضا پور 19 فروردین 1399 12:21
درودتان
علی معصومی 19 فروردین 1399 19:52
ولی اله بایبوردی 19 فروردین 1399 12:46
سلام و درود
چون ذره ای در کهکشان
سلیس و روان با فضا سازی زیبا
علی معصومی 19 فروردین 1399 19:52
ابوالحسن انصاری (الف. رها) 19 فروردین 1399 16:45
درود بر استاد
علی معصومی 19 فروردین 1399 19:52
حمید میرزانژاد 19 فروردین 1399 17:04
درود بر شما استاد عزیز
علی معصومی 19 فروردین 1399 19:52
معین حجت 19 فروردین 1399 17:16
مثل همیشه زیبا و دلنشین و بسیار روان
علی معصومی 19 فروردین 1399 19:52
امیرعباس معینی 19 فروردین 1399 18:22
هزارن درود
لذت بخش ، حماسی و دلنشین
قلمتان مانا
علی معصومی 19 فروردین 1399 19:53
سیدمحمد طباطبایی 19 فروردین 1399 19:56
درودتان جناب معصومی گرامی
احسنت و درود بر شما شاعر گرانقدر ، غزلی بسیار زیبا خواندم ، البته از سالیان ماضی و در سایت شعرنو افتخار خواندن اشعار زیبایتان نصیب شد ، این غزل زیبا که مصاریع فردش را با وزن دوری سرودید بسیار برایم دلنشین بود ، ولی حضرت دوست هرچه سعی کردم صنعت موشّح ( توشیح) غزلتان را متوجه نشدم ، حتی به گمان آنکه شاید از آرایه موشّح مشوّش استفاده کرده باشید ، حروف مطلع تمامی مصاریع فرد را جابجا کردم و کلمه ای معنا دار نیافتم ، اگر محبت کرده کلید واژه توشیح غزلتان را بفرمایید ، موجب سپاسگزاری است که کنجکاو و شائق به دانستنش شدم
بـردی دل من، من از تو آن میطلبم
وز گم شدهٔ خویش نشان میطلبم
سـر مصرع هر کلام حرفی دارد
هـر چیز که شد من از تو آن میطلبم.
آرایه موشح این رباعی وحشی بوسه است
موید باشید
سیدمحمد طباطبایی 19 فروردین 1399 23:28
داد از دست فلک دون
احسنت جناب معصومی بقول ارشمیدس یافتم یافتم
علی معصومی 20 فروردین 1399 14:04
درود و ارادت
استاد من
♡♡♡
فاطمه گودرزی 19 فروردین 1399 20:30
درود برشما
علی معصومی 20 فروردین 1399 14:07
درود بانو گودرزی عزیز
حسن مصطفایی دهنوی 20 فروردین 1399 00:22
درود ها استاد
بسیار زیبا سروده اید
سربلند باشید
علی معصومی 20 فروردین 1399 14:07
درود خدا بر شما
♡♡♡
خسرو فیضی 20 فروردین 1399 12:59
. با بهترین درودهایم
. استاد والانگر و اندیشمند کلک زرین و هنرمندتان زیبا غزلی را
. خلق کرده که چندین بار خواندمش و هر بار درسی نو آموختم
.
علی معصومی 20 فروردین 1399 14:08
ارادتمندم جناب فیضی نازنین
!♡♡♡
عباس ذوالفقاری 21 فروردین 1399 06:56
سلام ...وقت بخیر ...خوب و دلنشین