یادت بِخیر اِی که مَرا بُرده ای زِ یاد
بر جان دوباره شعله یِ دلتنگی اَت فُتاد
با وعده ای اگر چه که شادم نمیکنی
بیچاره دل، به آتش قهرت بهانه داد
سوزانَد این شراره چنانم به گِردِ خویش
پروانه ایست دل، که ز مِهرت تُهی مَباد
ای نازِ نوشخندِ تو گیرا ترَ از شراب
مست از چه ای که مِهرِ مَرا دادِه ای بباد؟!
آباد باد مُلکِ پُر از آرزوی دوست
ویرانه ای به کلبه یِ قلبم بَنا نهاد
وزن این غزل: مَفعولُ فاعِلاتُ مَفاعیلُ فاعِلُن
تعداد آرا : 4 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 10
ایمان اسماعیلی 18 فروردین 1398 15:28
سلام و ارادت درودتان جناب هداوندی
Ebrahim Hadavand 19 فروردین 1398 02:23
درود بر شما جناب اسماعیلی عزیز
سپاسگزارم که زیبا خواندید
ویکتوریا اسفندیاری 21 فروردین 1398 09:55
انکه زیبا سخنی برلب شیرین دارد
به بَرش نغمه بُستان به گلستان دارد...........
بسیار زیبا .درود برشما...........
Ebrahim Hadavand 24 فروردین 1398 16:33
درود بر شما بانوی گرامی
سپاس از لطف و محبت شما
ممنون که این صفحه به بیتی زیبا مزین کردید
سعید فلاحی 22 فروردین 1398 07:34
درود شاعر ارجمند و فرهیخته
اشعار زیبای شما رت خواندم و لذت بسیار بردم
عالی و ناب سروده اید
احسنت
آفرین
دستمریزاد
موفق و موید باشید
Ebrahim Hadavand 24 فروردین 1398 16:34
درود بر شما جناب فلاحی عزیز
سپاس از لطف و محبت شما
نیلوفر اسفندیاری 28 فروردین 1398 17:24
درود برشما زیباست
Ebrahim Hadavand 05 اردیبهشت 1398 01:16
درود بر شما بانوی گرامی
زیبا خواندید
اعظم قارلقی 11 اسفند 1398 02:02
سلام و عرض ادب
درودها استاد گرانقدر
بسیار زیبا و خواندنی
خسرو فیضی 12 اسفند 1398 20:01
. با بهترین درودهایم
. بسی رنج بردم در این سال سی
. عجم زنده کردم بدین پارسی
. شب نمی تواند تمام نشود زیرا خورشید عالم تاب می خواهد در
. زیباترین سرگاه خویش با انوار نقره فام اش بر زیبا سروده
. عزیز گرانقدری بتابد که نام زیبایش را در پشت ابر زبان خارجی
. پنهان می کند . قلم توانایتان را می ستایم