عشق منی نگار من، ای مه غمگسار من
چشم تو شد ستمگری ، فتنه کند به کار من
چشم نگو فروغ آن، سوخت چو آتشی مرا
ای گل من محبتی ،رحم به حال زارمن
باز دل حزین من، کرده بهانه روی تو
صید دو چشم تو شده ،عشوه گر بهار من
مرغ دلم فتاده بر ،گیسوی چون کمند تو
سوخت به سینه این دلم، ببین تو روزگار من
زنده کند لعل لبت ،مرده چو مسح عیسوی
بوسه بده "غریب "را، دمی نشین کنار من
تعداد آرا : 4 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 8
-
معین حجت 01 امرداد 1399 18:30
دستمریزاد استاد یوسفی زرین ، بسیار دلنشین ...
جسارتا مصرع هفتم یک ( دلم ) اضافه تایپ شده -
رضا زمانیان قوژدی 01 امرداد 1399 20:09
درودها استاد عزیز
غزل طیبایی خواندم.
بیت ماقبل آخر سهوا "دلم" دوبار تکرار شده.
بمانید
سریال خاتون قسمت6
تبلیغات فرهنگی
تولد اعضا
-
شعر ایران تولدتان را صمیمانه تبریک می گوید
-
جعفر لاهوتی آذر
-
فرزاد کاکاوند
-
الهه دهقان
-
علیا کوثیا
-
مروت خیری
-
samaneh nouri
-
بهروز بجروانی
-
سحر غزانی
-
محمدباقر انصاری دزفولی
-
فاطمه عسگرپور
-
مجید کرم دل
-
مریم محبوب
-
محمدشفیع دریانورد
-
شیدا شهبازی
-
شهلا مظفری
-
لیلا طیبی
-
جواد خاشعی
نقد 2
رضا زمانیان قوژدی 02 امرداد 1399 13:49
از آنجا که شاعر عزیز تقاضای نقد فرمودند، با بضاعتی مزجات چند سطر می نویسم.
امید که حمل بر اسائۀ ادب نشود.
این غزل زیبا در بحر رجز مثمن مطوی مخبون سروده شده؛
مُف-تـَ-عـِ-لُن/مـَ-فا-عـِ-لُن /مُف-تـَ-عـِ-لُن/ مـَ-فا-عـِ-لُن
عش-قِ-مَـ-نی/نِـ-ـگا-رِ-من/ای- مـَ-ـهِ-غم/گُـ-سا-رِ-من
مولانای جان، در این بحر بسیار سروده و مضامین بلند عرفانی را بخوبی منتقل نموده است.
در دو جهان لطیف و خوش همچو امیر ما کجا
ابروی او گره نشد گر چه که دید صد خطا
چشم گشا و رو نگر جرم بیار و خو نگر
خوی چو آب جو نگر جمله طراوت و صفا
من ز سلام گرم او آب شدم ز شرم او
وز سخنان نرم او آب شوند سنگ‌ها...
از غزل شمارۀ 44 تا 52 دیوان شمس، همگی در این بحر سروده شده اند.
استاد یوسفی گرانقدر، بخوبی و استادانه از پس این وزن نه چندان ساده بر آمده اند و توانسته اند
مفاهیم مورد نظرشان را به زیبایی در این قالب شکل دهند.
چشم ستمگر،کمند گیسو، لب لعل و ... از تشبیهات زیبای بکار رفته در این غزل می باشد.
ارتباط عمودی و افقی ابیات بخوبی حفظ شده و شاید تنها موردی که در آن باعث ایجاد اخلال در نظم و لغزشی ناچیز شده، بکارگیری واژۀ "دمی"
در مصرع پایانی غزل است.مثلا اگر " ...یا بنشین کنار من" نوشته بودند روان تر می بود.البته خود شاعر توانا و ماهر تر از نگارنده هستند و می توانند به آسانی این نقیصۀ خرد را رفع کنند
حسین یوسفی رزین 02 امرداد 1399 20:40
سپاس از حضور سبزتان استاد ممنونم که راهنما ومشوقید
امید که با یاریتان نقایصی اگر بود اصلاح شود بی نهایت سپاسگزارم