دل من توی سینه ام این روزا ناجور میزنه
در خونه ی تو رو با تار و تنبور میزنه
تو، تو فکر خودتی،برای من ناز میکنی
برا این دل،تو چرا عشوه رو آغاز میکنی
مگه من همون نبودم که غم چشماتو دید
تو روزای تنهایی، برات گل امیدو چید
منم اون قاصدک خسته که از راه اومدم
تو رو دیدم و صدا کردم و با تو خندیدم
تا لبت مثل یه غنچه باز شد و دلت شکفت
همه ی راز خودش رو تو گوشام یه باره گفت
حالا دیگه پریدن برام شده یه آرزو
ولی تو داری میری، بمن میگی تو هم برو
کجا رو دارم برم، وقتی که تو نیستی پیشم
دیگه دارم می میرم، سراپا توی آتیشم
تعداد آرا : 3 | مجموع امتیاز : 4 از 5
سریال خاتون قسمت6
تبلیغات فرهنگی
تولد اعضا
-
شعر ایران تولدتان را صمیمانه تبریک می گوید
-
samin A
-
حنانه مومنی
نظر 20
امیر عاجلو 13 آبان 1399 14:28
لطیف و دلنشین
کاویان هایل مقدم 14 آبان 1399 10:04
یاعلی مدد بزرگوار
مسعود مدهوش 13 آبان 1399 14:42
درود بر استاد مقدم ارجمند
دستمریزاد یه ملودی فقط کم دارد 
هر شعری که در آن عربی سخیف و.....نباشد،
ترانه ای زیبا،دلنشین و دلکش،لذت بردم با قافیه هایی جور
مراقب عروض خوان بیمار باشید،چون از نظر ایشان راه رفتن هم وزن عروضی میخواد
مردود است و به لحاظ علاقمندی ایشان به حیوانات و هم نوعان شعر در خصوص موارد گفته شده بلامانع است
کاویان هایل مقدم 14 آبان 1399 10:16
استاد نازنین جناب دکتر مدهوش
مثل همیشه کریم و لطیف
در خصوص تذکره ای که فرمودید عرض کنم که شخصا با اظهار نظر افراد چه به جا و چه با هر نیت دیگر مشکلی ندارم چون هر کس را در بیان عقیده اش به شرط حفظ حریمها و نیش و کنایه نزدن به رای دیگران مخیر میدانم و از این بابت مکدر نمیشوم.
شنیدن نظرات گوناگون با هر انگیزه که گوینده داشته باشد حداقل پیامش تاثیرگذار بودن خود اثر است که به ذات مثبت است. ما در تئاتر، یک رویه استاندارد داریم و آن اینکه پس از اجرا بدون حق پاسخ گویی باید انتقادات سایر بازیگران و کارگردان را بشنویم
و روی نکات آنها تفکر کنیم. البته متقابلا این حق برای ما هم محفوظ است که نقاط ضعف همکارانمان را گوشزد کنیم.
انگیزه شخص بنده از حضور در این محفل چون اساسا خیلی متفاوت از بحث نام و نشان و اسم و رسم دست و پا کردن بوده که شاید برای برخی از دوستان مهم باشد، لذا خودم را در قواعد و ضوابط قراردادی از پیش تعیین شده لایتغیر مقید نمیکنم هرچند در نهایت
آنچه خروجی کار است باید بتوان نام شعر بر آن نهاد و خیلی پرت از الفبای این هنر نباید باشد.ببخشید که کلام طولانی شد ولی لازم دیدم دیدگاهم را از نقد سازنده و تضاد تاریخی سنت و مدرنیته بیان کنم.
آرزوی سعه صدر و تحمل بیشتر اول برای خودم و بعد برای جامعه فرهنگ و ادب این کشور دارم
روز و روزگار بر شما خوش
بهنام حیدری فخر 13 آبان 1399 15:01
درود بر شما جناب استاد هایل مقدم ادیب و شاعر ارجمند
ترانه ای زیبا و ظریف و دلنشین سرودید گرامی
نابخردان هنری در این زمینه توان عرض اندام ندارند وگرنه
با فضولی و تفتیش عقاید و تجسس در نظر دیگران باعث مزاحمت میشدند...
موفق و پیروز و سربلند باشید گرامی
کاویان هایل مقدم 14 آبان 1399 10:21
درودو صد بدرود دوست خوب فرهیخته ام
بزرگوار به قول معروف
در نومیدی بسی امید است
پایان شب سیه سپید است
خداوند قاهر تا آخرین دم حیات ما مخلوقات به اصلاح نفس و هدایت ما امید دارد. من که هیچم ولی چون بر ماست که اگر خدا نیستیم لااقل خداگونه عمل کنیم چون خلیفه او در بین موجوداتیم، لذا هیچگاه از هیچکس ناامید نشدم.
این دنیا صحنه شطرنج آزمون ماست. اصل قضیه جای دیگر است. ان شاءالله خدا عاقبت همه ما را به خیر کند بزرگوار
محمد رضا درویش زاده 13 آبان 1399 15:07
درود بر استاد فرهیخته و گرامی
کاویان هایل مقدم 14 آبان 1399 10:22
درود بر مرد خونگرم جنوب
کشته مرام بچه های با صفای بندر
کرم عرب عامری 13 آبان 1399 17:56
درودتان استاد فرهیخته
کاویان هایل مقدم 14 آبان 1399 10:23
درود بر آموزگار ادب
ممنون از عنایت شما
محمد مولوی 14 آبان 1399 01:07
درود و عرض ادب
کاویان هایل مقدم 14 آبان 1399 10:24
جناب مهندس ادیب
عرض سلام از بنده قربان
علی مزینانی عسکری 14 آبان 1399 08:44
سلام و عرض ادب و احترام
ترانه ای بسیار شیرین و دلنشین خواندم و لذت بردم
دستمریزاد استاد
کاویان هایل مقدم 14 آبان 1399 10:25
بزرگواری از ولایت استاد شهید دکتر شریعتی
حضور شریفتان مایه افتخار بنده است.
ولی اله بایبوردی 14 آبان 1399 09:44
سلام و درود
لطیف و دلنشین
دست مریزاد
استاد ارجمند
کاویان هایل مقدم 14 آبان 1399 10:26
لطف و دلنشینی در نگاه شماست عزیز
ممنونم
رضا زمانیان قوژدی 14 آبان 1399 21:16
درود و دوصد درود بر استاد هایل مقدم نازنین
ترانه ای شیوا و عاشقانه ای زیبا را مهمان شما بودم
موفق باشید
کاویان هایل مقدم 14 آبان 1399 23:28
سپاسگزارم استاد نازنین
دور فلک درنگ ندارد، شتاب کن.
چقدر فرصت برای جمع کردن حسنات و دور کردن سیئات اندک است و چقدر ما در غفلت خود دست و پا میزنیم.
افسوس که مرگ عزیزان و آشنایان و دوستان هم ما را متنبه نمی کند و این فرصت ناچیز را هم صرف تخریب هم میکنیم.
از تذکر دقیق شما دوست ارجمند که فلسفه زندگی را به خوبی درک کرده اید، ممنونم و هر کس در این صفحه کوچکترین نکته
آموزنده ای را به حقیر یادآوری کند، به گوش جان می شنوم و نیاز به اجازه نیست.خداوند ما و برادران و خواهرانمان را عاقبت به
خیر کند.
رضا زمانیان قوژدی 14 آبان 1399 21:21
درود مجدد و با اجازه شما استاد هایل مقدم عزیز
آلودن فضای فرهنگی به بغض و کینه و بر هم زدن آرامش
مخاطبان، عملی دون شان هر ادیب و شاعر فرهیخته است.
امیدوارم نه فقط اینجا، که در هیچ محیط مجازی یا حقیقی
شاهد اینگونه مشاجرات نباشیم.
هر کس، در اظهار نظر کارشناسی یا شخصی آزاد است و
نظرات اشخاص، نعوذ بالله وحی منزل نیست.در تایید فرمایش
حضرتعالی، حتی از نظرات مغرضانه نیز می توان آموخت.
شخصا نقد مغرضانه را از تعریف و تمجید از سر لطف عزیزان
بیشتر می پسندم اما قدردان لطف دوستان نیز هستم و هرگز
نان به قرض دادن یا گرفتن نمی دانم.مته به خشخاش گذاشتن
در هر اثری را نیز روا نمی دانم.مگر مسابقه است و ما داوریم؟!
اگر خدای ناکرده حقی از کسی ضایع شود یا اندیشه باطلی ترویج
شود، در اینصورت نه تنها پروانه ورود داریم که برهمگان واجب
است مقابل آن بایستند.اما اظهار نظرات کارشناسانه در مواردی غیر
از آنچه گفته شد،نه تنها موجب دلزدگی تازه کارهایی نظیر خودم
می شود، که ممکن است برای بعضی ها شائبه خود برتر بینی ایجاد
کند.حد اقل کاش عزیزانی که نسبت به یکدیگر احیانا دچار سوء
تفاهم هستند، اولا در فضایی منطقی و درور از تشنج، آن را رفع کنند
و ثانیا بجای مقابله در فضای عمومی، بصورت خصوصی با هم مکالمه
کنند.البته اینجا صفحه شماست و بنده پیشاپیش از شما عذر خواهی
می کنم.اما اگر در هر کاری رضایت پروردگار را در نظر بگیریم، و
آن را بر خواسته نفس خود ترجیح دهیم، هرگز شاهد چنین برخورد
هایی نخواهیم بود.
به امید چنین روزی
موفق باشید
کاویان هایل مقدم 14 آبان 1399 23:22