خورشید که تابان می شود
عشقت نمایان می شود
بلبل چه خندان می شود
عالم، گل افشان می شود
گل، غنچه باران می شود
هر جا، بهاران می شود
وین خانه، سامان می شود
یک شهر، شادان می شود
هر درد، درمان می شود
حکمِ سلیمان می شود
ساقی، خرامان می شود
خُم خانه، جوشان می شود
این دل، شتابان می شود
هر مشکل، آسان می شود
فرخنده، بستان می شود
صحرا، گلستان می شود
زُلفت، پریشان می شود
هر لب، به دندان می شود
مِهرت بدین جان می شود
کافر به ایمان می شود
قمری غزلخوان می شود
"هایل" چو یاران می شود
تعداد آرا : 6 | مجموع امتیاز : 5 از 5
نظر 29
امیر عاجلو 20 دی 1399 13:18
سلام ودرود
کاویان هایل مقدم 20 دی 1399 15:57
بسیار سپاس ها
علی آقا اخوان ملایری 20 دی 1399 13:32
درودها بر شما استاد، عالیست
قلمتان نویسا، موفق باشید
کاویان هایل مقدم 20 دی 1399 15:57
برادر و رفیق ارجمندم
جناب اخوان
بسیار سپاس از عنایتی که به این بنده دارید.
مسعود مدهوش 20 دی 1399 14:08
درود بر استاد هایل مقدم ارجمند
به به چه ترنجی بزرگوارعالی و زیبا روان و گیرا
کاویان هایل مقدم 20 دی 1399 15:56
درودهای خالصانه نثارتان جناب مدهوش گرامی
افتخار حضورتان نعمتی ارزشمند است.
محمد عالمی 20 دی 1399 16:25
سلام و درود بر استاد گرامی شعر بسیار زیبا ی دمـَم مسیحا شما بسیر دل نشین وجا لب بود
استاد میخواهم نظر حضرتعالی را در مورد شعر های ارسالی ایجانب را بدانم از پاسخ شما سپاسگذارم
با احترام محمد عالمی
کاویان هایل مقدم 21 دی 1399 11:04
عرض ادب و ارادت و احترام بزرگوار
بنده شاگردم قربان اما به جهت بنده نوازی که دارید شخصا نقطه قوت بارز اشعار زیبای شما همانطور که پیش از این هم عرض کردم، دلی بودن و برآمدن جانمایه شعر از عواطف و احساسات بی آلایش شماست. شما خیلی دست و پا در بند قواعد و ضوابط نیستید لذا روح اثر فوق العاده است هرچند کمی در زمینه قافیه و ردیف و مسائل فنی از نظر ادبا (نه بنده ی کم سواد) شاید نیاز به بررسی و چکش کاری داشته باشد.
اما من از خواندن آنها لذت می برم چون شخصا اعتقاد دارم شعر هم مانند سخن گفتن کودک اول بار به شکل غریزی بر زبان بشر جاری شده و فی المثل برای شعر سرودن عده ای ننشستند قالب و دستور و قواعد را بچینند بعد شروع کنند به سرودن!
ابتدا الفاظ بر زبان و دلشان جاری شده سپس ادیبان هر دوره به آنها نظم و نسق داده اند لذا در زمان ما هم میتوان شعری سرود که شاید از نظر خیلی اساتید مشکلات ادبی داشته باشند ولی برای شنوندگان عام جامعه آموزنده و دلنواز باشد.
آرمان پرناک 20 دی 1399 22:21
درود بی پایان بر استاد بزرگوار
قلمتان سبز
و
دلتان شاد
کاویان هایل مقدم 21 دی 1399 11:05
سپاسگزار مهر بیکرانتان دوست دلبند
محمد رضا درویش زاده 20 دی 1399 22:46
هزاران درود استاد بزرگوار بسیار زیبا
کاویان هایل مقدم 21 دی 1399 11:06
با عرض تعظیم در برابر سخاوتمندی های مهربانی های شما
حسن مصطفایی دهنوی 21 دی 1399 08:14
درود ها استاد گرانقدر
زیبا است
پاینده باشید
کاویان هایل مقدم 21 دی 1399 11:07
بسیار مدیون الطاف صمیمانه تان هستم استاد دهنوی گرانقدر
ولی اله بایبوردی 21 دی 1399 09:11
سلام و درود
ترنجی دلنشین و لطیف
کاویان هایل مقدم 21 دی 1399 11:08
پاینده باشید کریم سخی
دوست گرانمایه
جناب بایبوردی عزیز
منصور آفرید 21 دی 1399 10:07
درود بر استاد فرهیخته
واقعا عالی.دستمریزاد
کاویان هایل مقدم 21 دی 1399 11:09
زنده باد دوست و استاد شاعرم جناب آفرید بزرگ
رجبعلی باقری 21 دی 1399 13:17
بسیار دل نشین، هزاران درود .....
کاویان هایل مقدم 21 دی 1399 13:41
سپاسگزار مهربانی تان
محمد عالمی 21 دی 1399 14:57
جناب استاد هایل بزرگوار با تشکر از ابراز محبت حضرتعالی این اشعار که ملاحظه میفرمائید در هیج محفلی خوانده نشده
واشعار فوق برای اولین بار در این سایت قرار داده شده و اشعار مربوط به دهه چهل دوران حوانی سروده شده
باتوجه به این که در تعدادی از انجمن ها شعر خوانی داشتم عین نظر شما بود و من باتوجه به بیماری مهلک
پارکینکسون برایم مشگل است با احترام محمد عالمی
کاویان هایل مقدم 21 دی 1399 15:42
برای بنده افتخاری است که عاشقانه های آن دوران حضرتعالی را مرور میکنم. بله درست می فرمایید شعرای به نام هم در دوره های مختلف زندگی، اندیشه، سبک و ایده آل هایشان دستخوش تغییر شده و مثلا اشعار دوران جوانی با میانسالی یا کهنسالی شان تفاوتهای اساسی دارند.
خوب است که در این فضای گرم ادبی آنها را منتشر می کنید تا مخاطبین خودشان را داشته باشند. از بابت کسالتی که فرمودید، با سلول سلول وجود و از صمیم قلب شفای عاجل شما عزیز گرامی و تمام مرضای اسلام و بالاتر از آن بیماران دنیا را از ذات لایزال الهی مسئلت دارم و امیدوارم با همین انگیزه به کارتان ادامه دهید.
بهترینها را برایتان آرزومندم.
رشته ای بر گردنم افکنده دوست
می کشد هر جا که خاطرخواه اوست
در پناه او باشید
محمد عالمی 21 دی 1399 14:57
جناب استاد هایل بزرگوار با تشکر از ابراز محبت حضرتعالی این اشعار که ملاحظه میفرمائید در هیج محفلی خوانده نشده
واشعار فوق برای اولین بار در این سایت قرار داده شده و اشعار مربوط به دهه چهل دوران حوانی سروده شده
باتوجه به این که در تعدادی از انجمن ها شعر خوانی داشتم عین نظر شما بود و من باتوجه به بیماری مهلک
پارکینکسون برایم مشگل است با احترام محمد عالمی
حبیب رضایی رازلیقی 22 دی 1399 01:56
درود ها استاد
بسیار زیبا آهنگین
دستمریزاد
پاینده و شادکام باشید
کاویان هایل مقدم 23 دی 1399 09:04
برقرار و شکوفا باشید استاد رازلیقی ارجمند
رضا احمدپور 22 دی 1399 07:31
بسیار زیبا و دلنشین بود استاد
لذت بردیم
کاویان هایل مقدم 23 دی 1399 09:05
درودت دوست خوبم
مرسی از حضورت
مهدی رستگاری 22 دی 1399 14:11
سلام و درود
شعر بسیار پویا و پرشوری است.
کاویان هایل مقدم 23 دی 1399 09:06
سلام جناب رستگاری گرانقدر
خوشحالم که پسندیدید