خورشید پگاه
آئینه دل در گروه چشم سیاهت
ویرانه جان در طلب چهره ماهت
عالم همه سرگشته پرچین شلالت
وی گوهر اسرار ازل تاج و کلاهت
عمریست به دنبال تو آواره ترینم
چون ذره خاکیکه در افتاده براهت
نوشم اگر ازجام شرنگ غم عشقت
صدباره شوم بیدل و مجنون تباهت
از روی وفا گوشه چشمی نظری کن
شاید بشوم لایق یک لحظه نگاهت
دلداده به ایام شدم ای گل نرگس
تا جلوه کند پرتو خورشید پگاهت
بگذار نسیم از تو بخواند غزلی را
بگذار صبا نغمه سراید به گواهت
تعداد آرا : 5 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 8
امیر عاجلو 21 دی 1399 09:11
درود بر شاعر گرامی ,شعر شما را خواندم موفق باشید
منصور آفرید 21 دی 1399 09:52
درود بر استاد غزل های ناب
بسیار زیبا
کاویان هایل مقدم 21 دی 1399 11:24
آه از این ژرفنای دل
عمریست به دنبال تو آواره ترینم
چون ذره خاکیکه در افتاده براهت
مر حبا استاد
بهنام حیدری فخر 21 دی 1399 12:38
علی آقا اخوان ملایری 21 دی 1399 14:42
درودها بر شما استاد
بسیار زیبا و دلنشین سروده اید
قلمتان نویسا
مرضیه نورالوندی 22 دی 1399 13:05
هزاران درود شاعر توانا، قلمتان سبز و مانا
محمد رضا درویش زاده 22 دی 1399 14:29
هزاران درود استاد بزرگوار بسیار زیبا
کرم عرب عامری 23 دی 1399 01:52
درودها استاد گرامی