هوش‌ از سر رفته‌ وقتی‌ از عشق‌ حرف‌ می‌زنی‌، نقطه‌ها یکی‌ می‌شوند. آدم‌ها از روی‌ ابرها انگار عبور می‌کنند. هنوز یاد لرزیدن‌ دلم‌ را می‌لرزاند. انگار عکس‌ها سخن‌ می‌گویند. ......

با حوصله ی عابر این کوچه چه کردید این بار دماوند دلم یکسره لرزید هم شهد رطب داری و هم شرجی ِ ساحل پروانه اگر برلب کندوی تو چسبید با ذکر اذان قدمت کوچه قرق شد داری به دلت باز مگر هم شک وتردید یک ......

یارگل اندام هست او که جهـانـبان و خـوشــــــــنام هست شـــعــروشــعوروهمه الــــــهام هـست عـطر وجودش هـمه عـــــالــم چــشان باغ وبرش بســــــــتری آرام هـــسـت حّس غـــریـبـی ز درَو......

درد هجّی کردن احساسی ست که خدا نیز تمی تواند تلفظش کند...

حس آن دارم که انگـــاری نگاهم می کنی با نگاه ِ نافذت هــــر لحظه آبـــــم می کنی پای من خورده نشان ِ ((این گزینه نادرست)) ب از... می آیی سراغم ، انتخـــــابم می کنی از تو خواهش می کنم نز......

جذاب ترین لحظه از این خلقت فانی وقتیست که تو بر لب خود خنده بریزی. معصومه عبداله زاده ( تبسم)...

روی بومِ خاطرت با آه و زاری میکِشم دارم این تصویرها را یادِگاری میکِشم یک قفس با میله هایی محکم و قفلی بزرگ سرگذشتم را شبیهِ یک قناری میکِشم با شکارِ واژه دارم صحنه سازی میکن......

لازم است کوچ کنم و فراری بشوم از حجم انسانهای عاشق ، احساسات مسحور در دلهای افسون گشته و کور . بکَنَم ریشه ی عشق موهوم ازجنس صد کابوس که همه در فرم رویاهایی شیرین با خواب آمیخته ا......

طنین خنده های تو ، پر از جوانه می شود و وسعت سکوت من ، دو صد ترانه می شود غزل غزل سروده ها ، ز اشتیاق دیدنت تمام واژه های من ، پر از بهانه میشود حریم خلوت من و ، ترنم نسیم تو ز بوی عطر عاشقی ......

پشت درم تو بر تردیدت غلبه کن من بر ناشکیبایی ام در باز میشود ب.ع...

ای معلم ای عزیز! ای همیشه با جهالت در ستیز! روزگارت آفتــــابـی بــــــــاد و دنیــایت زلال تا قلم شد دستِ تو از تیغ، تیز گشت تاریکی مریض * روشنی دادی مــــرا تـربیت کــردی در ......

غزلی ساخته ام رنگِ النگوهایت[1] تا ببندی سَــرِ هر بافتــه ی موهایت گر علی رغـم تحجر، بسرودم غزلی این غـزل را بکشان ، بر خطِ ابروهایت پهلـوانِ هنــرِ عشـقی و این بازوبند پهلــوانِ......

دیگر غزلی مخوان من به سپیدهایم خو کرده ام تلخ می نویسم سرد می خوانم و در بغض این کوره راه باریک تنهایی هایم را هر روز مرور می کنم و روز میلادم را که کبوتران جیغ می زدند خوب به یادم هست ... (.......

شعر تو بودی که در این فصل سرد هیچ کسی شک به زمستان نکرد . علیرضا آذر مثنوی درد درد, چه کردی که در این سیل درد. جز تو کسی یاد دل ما نکرد. درد چه شد جان و دلم سوختی. لب به لب از جور......

خبرم نیست نیامد خبرت بعد از من ؟ و خبر از دل خونین جگرت بعد از من با دل خسته من چشم تو خونین شده بود؟ خون دل باز بریزد به برت بعد از من ؟ کوچه گم میشود از عطر حضورتو پدر ؟ چه کسی میگذ......

مست و مستانه بگریم بَرِ مینای دگر
من به میخانه ی عشقم تو برو جای دگر
تو آن ناوک مژگان بلند و لب و لعل
من و عشق و رخِ ماه تو و فردای دگر
دل من گرچه هدف بازی مژگان تو شد
لیک......

در حوض آب تنی می کنم ماهی ها تکه هایم را به ماه تعارف می کنند .. با چه دلشوره ای سرازیر خانه ات می شوم رودخانه ... از سینه ی من قطره ای نمی چکد من یک انار مکیده ام ... ......

صدای شکستن قلبم به ماه رسیده شب های طوفانی زندگیم در انتظار طلوع آرامش خورشید در رقص کُند عقربه ها نقش غم بر تن خستۀ زمان خالکوبی کرده و هنوز ماه، از صدای ریزش قلب شکسته پشت پرده ای از ابر ......

گر خود ز خود بر نخیزد آینه در پژواک شهد یقین با یک لحظه غفلت سیاهی را به ظاهر می نشاند آرایه دل ، در مقابل آینه بی هوش و گوش می برد جان را آنسوی غبار مجاز نمی باید باخت ......

روبرویت می نشینم غرق دریای نگاهت ای نگاه خیره در غم هر چه می خواهی بگو. معصومه عبداله زاده ( تبسم)...