سمفونی مرگ کسی از کوچه های زندگی دل تنگ می آید شکسته ،خسته ،چون بازنده ای در جنگ ،می آید کسی که زیر پاهایش زمین از درد می نالید به چشمش یک قدم،اندازه ی فرسنگ می آید نشسته ر......

سن بیر اوزاق ساحیلده صدف لرین قوینوندا شیرین یوخودا من دالغالار ایچینده چپ چؤوور ایلمک آتیرام...!!! قارا بالیق لارین کابوسلارین ساحیلده یاتان نهنگ لرین اینتیحارینا اولاااااار... بیر گون دنیزل......

روزهایی را کــه بودم نوجــوان یادش بخیر هم مجرّد بودم و هـم شادمــان یادش بخیر دوره ی پاهــــای راه راستـرو بــی خستگی روزگار دستهـــــــای مهربــان یادش بخیر آرمانشهری که پیر و کودک و مـرد و ......

ما هزاران و هزار شبح همه شکلِ پرنده آرزو فروخته در دام نشستیم ! بال و پر شکسته و حسرتِ پرواز ، قافیه کرده به هر ترانه بستیم ! ما هزاران و هزار حسرتِ زنده چون عقابی که در کنج قفس ......

ای سرزمین مادری ، آنا یوردیم چگونه ز هم ، چنین میان جاده یافتیم تو در آن گوشه و من در این مرکز چرا این چنین طولانی ، فاصله یافتیم من و این تربت ، با هم الفت ساختیم چگونه رنگ غربت را ، ساده یافتیم......

مرض قند گیج و سرگشته و حیران بودم همچو مستی ، که ره گم کرده ... بیقرار و دلتنگ ، پی ی دلواپسی ی خود بودم . شکوه سّر دادم و از بخت بَدَم نالیدم در خیالم بودم که یکی داد زد از دور که هان!!!؟......

دلم سرودِ خوشِ اطلسی و شب بوهاست مسیرِ هجرتِ اندیشه ی پرسـتوهاست هنــوز دســتِ دلم بی خیال سنگ انداز گرفته خانه به هرشانه ای که گیسوهاست بـرای زخم دلِ من،... ،مگو طبیـب آید نگا......

گفتیم و گذشتیم ، به جایی نرسیدیم رفتیم به جز بر رد پایی نرسیدیم گوش همه سر بسته نگاه همه خاموش فریاد شدیم و به نو ایی نرسیدیم روشن نکند شبکده را شمع سفالی با مرده چراغی به رهایی نرسیدیم ......

سالیان درازیست که در من خرده ریزه های بلورین زنی شیون میکنند نامش را گذاشته اند "شعر" بین خودمان باشد اما من صدایش میزنم جنون ......

بسان حبابی بلورین در پرتگاه فاصله و ادراک ایستاده ام ببین هنوز جنون جریان خون تو در رگهایم جاریست و تمام برگ های این تقویم سالهاست از قاب سایه های من عبور کرده است وهنوز آشیانه ام......

چه کسی ترا فریاد میزند ترانه آن چشمان آبی را چه کسی گفت عشقت در این شور زار دلم جوانه زده بیا خاکستر جسم سوزانم را به دریا بریزتا تمام آب های نیلگون از عشق من با خبر شوند تب عشقم را با خو......

سیر سیرا باغلاییب گوزلریمده یاش قار چیچکی سولور اللریمده باخ دردلریم دانیشیر سوزلریم دونور... اوشویور باخیشیم بوزلو دونیادا بوم بوشدو او ایستی اللرین یءری هارداسااااان!!!؟ ای گونش گوءزوم گء......

رها کردم دل و جان را ، به شوقِ مهرِ عاقل ها شد از آن جمعِ عاقل ها، غم و دردی که حاصل ها دلِ دیوانه ی عاشق، به خون رقصد زِ غافل ها الا یا ایها الساقی اَدِر کَاسَاً وَ ناوِلها که عشق آسان نم......

شراب یاد وقتی شراب یاد تورا نوش می کنم خودرا در این میانه فراموش می کنم خورشید را که روشنی عالمی از اوست پیش چراغ عشق تو خاموش می ک......

  پشت این شیشه که ها کرد دل من لرزید حرف خود را که دوتا کرد دل من لرزید دست دردست گرفتیم به ساحل رفتیم دست من را که رها کرد دل من لرزید در بدر در پی ویرانی خود می گردم عشق با عقل صفا......

ای نسیم خیال ،که ز کوچه ی ذهنمان می گذری چرا موقع نیاز ، از پس کوچه های آن می گذری تا زبان به بیان پیچ و خمهایت می گشایم لکنتم با تو چنان می کند که با نسیان می گذری......

این کویر خشک ما ، خورشید میخواهد چکار؟ باغ بی برگی ، درخت بید میخواهد چکار؟ آسمان شعر ما ، حتی بدون یک شهاب شهر خواب آلوده ها ، ناهید میخواهد چکار ؟ با کدامین سنگ ، شعری را ترازو می کنند من......

تمام دردهایه دنیا با دل من آشناست دل من همچو صوفی از خوشی های دنیا جداست دل من.دلیل تمام بی کسی هاودردهایم دل من بی تو قطعا که بی هواست پایان دردهایه من کجا و کی است و حس میکنم که دردها......

بیر قورخو سولوک تک سومورو دویغومون قانین سن هاااااااردا!!!! من هاردا؟ توپور بوتون خاطره لری بو روزگارین اوزونه... بیلمه سی گرک دوشونمه سی گرک سن دن آیریلماق ایمکان سیز سن خیالیمده ......

این روزها چیزی شبیه غزل بغض کرده در گلوی نگاهت خوب که نگاه میکنم خودم را میبینم خسته تنها نشسته در هیاهوی غزلهای ناچیده چشمت راستی نگفتی آسمان چشمهایت را کجا جا گذاشتی؟؟؟......