ترسم دل او از گله آگاه شود
فریاد دلم هلهله بر چاه شود
تا بوده همین بوده ولی خرمن ما
حسرت به دلش آتش در کاه شود








با احترام
تقدیم به نگاه پرمهرتان
کهنه سرباز ایرانی
رامین خزائی ...

مرا بگیر به بوسه ای شکار کن
برای بستنم گناه تازه ابتکار کن
ببر به خلوتت مرا و احتکار کن

«تزویر»

در خانه ی تزویر شبی تار و سیاه است
سجّاده ی تزویر نشانی ز گناه است

شیری نشود هر که در آن مکر و ریا بود
این روبه مکّار که خود عین گواه است

با مکر و ریا چاه مکن بهر کسی تو
آنکس بِکند چاه...

گرچه گویند  که افسانه شده سوره عشق
خوشتر آن است بمیرم به افسانه تو

در نظر بازی رِندان نشود جمله عیان
نشود فاش و عیان درگه جمخانه تو

بخشی از شعر فاش و عیان ...

گلم امشب چو ماهِ آسمونه،یار????
ستاره گردِ یار؛ چشمک زنونه????
بپاشیدگل به صحرا و درو دشت،یار????
که میلادِ آقام،صاحب زمونه????
جونم فدایش????نازِ نگاهش????
چشمام کنم فرش؛در زیرِ پایش????
آقام؛آقام...

<<شوقِ وزان>>

پروانه‌های طبعِ روانم برای تو
اشعارِ بالدارِ بیانم برای تو

از سرد و گرم بودنِ دوری و بودنت
شد در خیال، شوقِ وزانم برای تو

وقتی که دور از منی و گریه می‌کنم
دریاچه‌های قطره‌...

ما روز و شب عصیان کنیم &یا دعوی عرفان کنیم& از ما همه فسق و فجور& در غفلت از بهر غرور &در فکر آلام کرور& از ذکر آن بس در سرور& گوییم حق محبوب ماست& خشنودی اش مطلوب ماست&am...

زمین زمین خوار را خورد.

افتاده کرم کفر توی جان خیلی ها
چینی شده کیفیت ایمان خیلی ها

داروغه و دزد و کشیش و گزمه هم دست اند
آلوده باشد ظاهراً دامان خیلی ها

شهر از گروه مافیا همواره می‌بازد
از بس شده بازیچه ی میدان خیلی ها

...

چه مدت ها سحر شب میشود شب تاسحر یارب
زِیارِ نازنینِ ما نمی آید خبر یارب

که گشته روزِ من تاریک مثلِ شب زهجرانش
که کی باشد شبِ تارم ز وصلِ او سحر یارب

به آن چشمهایِ شهلا عاشقم هرقدر عمرم است
کند مِسِ ...

ای نگهم بر نگهت مشتغل
عشق تو در سینه ی من مشتعل
خنده ی تو روح مرا می برد
متصلم متصلم متصل

سر میان برف کرده مانند کبک
میخورد باز شیطان از او رکب
...
او نقابی بر چهره خود دارد
تا که شیطان را به زانو آورد
...
ما سخن گفتیم او گفت یاوه است
به خیالش آمده فرزانه است
...
جسم و روحش آلوده گشته به ...

بهار در راه است
کاش عطرِ بدنش
با گلها به مشامم برسد
او دِگر رویا نیست
حِسی در رگِ من است.
#آگرین_یوسفی

میلاد دوازدهمین اختر تابناک عشق و‌محبت آسمان ولایت مبارک

گرچه پنهانی ز چشم روزگار
نیک می دانم که می آیی نگار

فاتحِ سیاره ی دل می شوی
بی گناه و بی سلاحِ مرگبار

می رسانی دستِ آدم تا خدا
با شمیمِ عِطر...

مومنان با حب حیدر فاتح اند و رستگار
ای به قربان امیرالمومنین آن شهریار

با تمام بندگان گوید خدا روز حساب
با علی ها سوی جنة بی علی ها سوی نار

من چه گویم از علی؟! الله وصفش کرده است:
«لا فتی الا علی ...

نسنجید
تاب و تب این شبزده را ماه نسنجید
تا وقت سحر خواندمش و آه نسنجید

من با دل و جان آمده بودم به سراغش
من اهل وفا بودم و والله نسنجید

تشویش مرا با همه سوز و شرارش
در محضر آئینه به اکراه نسنجید ...

سه رباعی مهدوی

#رباعی - شماره ۱۲۹
نیمه شعبان
تقدیم به پیشگاه حضرت ولیعصر (عج)

یک بار دگر نیمه شعبان آمد
ذکر خوشی از حضرت جانان آمد

در ظلمت بیکران عصر وحشت
بر درد بشر مژده درمان آمد

۶۵۴

*****
#ر...

کرونا:
می شود پیشانیت بوسید و از لب ها گذشت؟
  کرونا از قم بگذرد، تا جمکران هم می رود...!

#محمد_مولوی
شعر_ایران
زمستان 1398 _ماسک بزنیم ...

بسم الله الرحمن الرحیم
کیستی چه کردی براین حال شیدا خرابم
چه زیباآمدی
چه تلخ رفتی
نه دنیاروبه حالم کشت
نه توکه آمدی رفتی...

«صید و صیّاد»

شور و حالی دارم امشب چونکه غم در خانه نیست
ظلمت شام سیاهی در دل کاشانه نیست

گشته مجنون دل ، سراغ عشق لیلی می رود
در میان این همه مجنون یکی فرزانه نیست

آتشی افتاده در جانم که می سو...

نگاهم سبز
افکارم خاکستری
شعرهایم سپید
و قرمز واکنشم به اتفاق‌هاست،
من
یک رنگین‌کمانِ به ناکجا کشیده شده‌ام
وقتی از باران
فقط خیس شدنش را بلد بودم.

جوادمرادی ...

.
یه وقتایی نه که هربار
وجودت حالتی انگار

یه جو تازه می بینه
پس از یک خلأ دیدار

یه احوال عجیبی که
به خوابی رفته مدت دار

میاد بیدار میشه از نو
تا اون حالت بشه تکرار

میشی سرشار از احساسی
که هم خوبه...

ما مهندس‌ها اسیر درد بیکاری شدیم
صبح تا شب توی اسنپ مثل یک گاری شدیم

مشتق و جبر و حساب و هندسه مایه نشد
پس به جبر زندگی راننده‌ی باری شدیم

البته بعضی به لطف پول بابا شاغلند
پس به جز رانندگی گه‌گاه ب...

آسوده باش این دل نمی گیرد بهانه
برگشته از رویای تو دیشب به خانه

من هم برایش استکانی چای بردم
کَندم تو را از ریشه هایش دانه دانه

با سبک نستعلیق رقصیدم برایش
اشکی چکید و خاطراتت شد روانه

یادش بخ...

رونق گرفته
جمعه بازار ِ دلم
بی تو دیگر
به هیچ خریداری
خرسند نخواهد شد!!!
دست آموز عشق که بشوی
از همه رمیدنت
حتمی ست......

نوشت اشک ریخت و خوابید
او شاعری دلشکسته است
لطفا آهسته بخوانید.
#آگرین_یوسفی

آمدی جانم به قربانت ، بیا خوش آمدی
بار دیگر در دل غمگین ما ، خوش آمدی
رفته بودی سال‌ها و عهد تو از یاد رفت
کرده ای اکنون وفا ای بی وفا خوش آمدی
غیر تو هیچ آشنایی در دلم جا خوش نکرد
بار دیگر ای ...

میخانه های شهر را سیل برده



ولی میخانه جای اشک ریختن نبود ای دلبر



آرامی شب خواب از چشمانم گرفته



خلوت شامگاهان جای هیاهوی خاطره هاست ای دلبر



اندوه شعر های زیادی دفن شده زیر لب هایم



مهر ل...

«شام تار»

دیدم که در بند است خورشید زمانه
دیدم که ظلمت گشته شام تار خانه

دیدم هوا تار است و مهتابی در آن نیست
نوری نمی تابد به کنج آشیانه

دیدم پرستو نیمه شب ترک وطن کرد
کوچ پرستو بود در شام شبا...

۱
بر قواره دل
چروک خورده
عشق

۲
در زوال عمر
برگ ریزانَ ند
فصل ها

۳
در چهار خانه ی تن
قلبم
پازلی ست گمشده

۴
در جاده های بی عبور
سرکشی می کند
نقره فام نگاهت

۵
خاطره شده
نگاهت
در ذهن عاشقَ م

...

حالا که سیاهند
سقف آروزها برای‌مان،
یک چمدان ستاره بیاور
تا
با آنچه از کودکی‌مان بجا مانده است
ستاره‌هایمان را بچینیم.

جوادمرادی ...

ساعت درست رأس لبت ایستاده است
گاهی درنگ عقربه ها فوق العاده است

خوابیده بود ساعت قلبش هزار سال
مردی که قرن هاست سرازیر جاده است

هر چارشنبه ساعت پنج از تو می شنید:
یک ربع راه تا دل دریا پیاده است

...

ازسکوتم، صولتِ فریاد می ریزد به هم
وز حدیثم، قصه ی فرهاد می ریزد به هم

از سؤال بی جوابم ، وز هراسِ مبهمم
داد ویران می شود بیداد می ریزد به هم

خستگی هایم اگر جاری شود در ذهنِ سال
مهر می گرید مرا، خ...

_با دست هایی که مدام توی هوا تکان می داد
روبه رویم نشسته بود
افسانه می گفت
یا که پند می داد؟!
نمی دانم...
_به گمانم
آغوشش
پرت ترین دژ ِفراموشی بود!
_دلم عجیب هوای تبعید شدن کرده بود
در تنگنای بازوان...

«خواب»

کدخدا این خانه ویران شد تو در خوابی هنوز
فصل پاییز و زمستان شد تو در خوابی هنوز

روبهی گردیده سلطان وای بر احوال شیر
در قفس بس شیر غرّان شد تو در خوابی هنوز

شمس تابان در غل و زنجیر شام ظ...

نقل است از رسول که هر کس محب توست
حاشا اگر که درک کند او عذاب را

مدیون بحر لطف تو خشکی عالم ست
پر نور کرده نور شما آفتاب را

نام تورا شنیدم و بی خود شدم ز خود
با خمر نام تو ز چه خواهم شراب را؟

«پرسی...

نگارا تو بیا

نگذار شعر فراقم به درازا بکشد

عمر شاعر به بلندای همین

وعده پوشالی فرداها نیست !


#محمدعلی_یوسفی

سکوتِ خانه را با نیّتِ شَر زیر و رو کرد
مرا پیشِ همه سَرخورده و بی آبرو کرد

چه دردی داشت نیشِ طعنه هایش بی مروّت
نمیدانم زبانش را کجایِ من فرو کرد !!!!؟؟؟...

یادتان رفته زمانه چه حدودی دارد
مثل فواره فرازش چه فرودی دارد
فرزاد الماسی

«دریای طوفانی»

آبی نمی شد آسمان گر قطره بارانی نبود
در چشمه ی جوشان دل عشق فراوانی نبود

هرگز نمی شد خوش نوا مرغ هَزار زندگی
گر سوسن و آلاله ای در باغ و بُستانی نبود

هرگز نمی شد گوهر دُردانه ای...

مروارید دریا

کجای قصه ی مروارید دریا
تو نیستی قلبم تاریکه
توی این روزهای دل شکستن
دلم با موج دریا همرنگه
نمی خوام موج ها طوفان بشه
دلم از دلشکستن بیزاره
نزار صید ترال
من و از دریا برداره
تو غمگینی
دل...

در خاطره های من زنی غمگین است
از من گله دارد که منی غمگین است
توی تن من کسی قفس می بافد
توی تن من تارتنی غمگین است...

بالِ احساسِ مرا پنجره ای سرد ، شکست
شمع در آتشِ غم تشنه و بی پروا سوخت
خواستم بوسه زنم بر نمِ اشکِ چشمِ او
حضرتِ شمع مرا پس زد و خود تنها سوخت


شعرو طرح سحرفهامی ...

گلدان کنار پنجره ای و بی اثر باشی؟
خاک میکنم دلم را ، که پر ثمر باشی
گوهری بود به امانت،سپردم نزد تو
بازیچه شد در دستت،که پرشرر باشی

گویند عشق همه به اظهار است ولی
بسته ام چشم نظر، مبادا در نظر باشی...

چه زیبا گشته بودی یار نازم
مکن اینگونه ناگه جان ببازم

کمند ِ موی ِ تو ابریشمی بود
جمال ِ روی ِ تو وَه دیدنی بود

چه طُرفه اَبروان داده خداوند
قد و قامت به تمثیل دماوند

به ...

یک ریش میتواند جهانی را گلستان کند

یک ریش ازریشه جهانی را ویران میکند

یک ریش زندانیان جهانی را آزاد میکند

یک ریش جهانی رادر بند زندان میکند

راز پنهان نوشت فاتح اصفهانی...

همه وجود من بسته به تار موی تو

تویی همه جان و تنم، تصدق، بلای تو

نه هوسی نه زود گذر

شدی نفس در، من گذر


یعقوب پایمرد
...

«شیر و روباه»

روبه مکّار هرگز شیر غُرّانی نشد
نفس آدم پیرو آئین انسانی نشد

بیشه خالی گشته از سلطان نباشد شیر نر
روبه مکّار در این بیشه سلطانی نشد

هر کجا خار و خسی روئیده گشته شوره زار
این کوی...

شاعر سلسله ی عشق و سلاطینِ غمم
مثلِ سربازم و جان بر رهِ پرچین دارم
گرچه هر سطر دلم دستِ تو دشمن افتاد
من به دستم قلم از نیزه ی زرّین دارم

در سیاهی دو چشمان تو ساکن شده ام
ترس بسیار ازان ناکسِ پُر کین...

<<تایتانیک>>

شد ناخدا "پروانه‌ای" بر عرشهٔ کشتی
شد شعلهٔ پیوندِ ما شمعِ همین مَشتی

شد تایتانیکِ دلم تسلیمِ مردن چون
کوهِ یخِ دوری‌ِ ما خورده به این کشتی

در چشمِ من دریاست، چون از ساحلِ ...