نیک و بدم ندانی با آن که کاردانی
سر کرده ام در این فصل، آواز نوجوانی
چوب ملامت هر دم، بر کودک درونم
بنواختی به سختی، وین نکته را نخوانی
آن کس که بیخود از خود، زنهار می نخواند
هرگز به بند زینهار، بستن ...

با دلی که هرگز گلی از آرزو نچید
دربوستانی که هرگزبهاری به خود ندید
زندگی خواب آرامش می دید
فریاد بر آریم به کدامین امید
پریشان شویم به کدام وعده و نوید
بنشین و خواب آزادی ببین
#فاطمه_مهری
#شعر_سروش...

درویش را چه دست تمنا به سوی غیر
ان را که خواهد از دوست طلب میکند, نه ز غیر
تا دست نوازش دوست در این عالم هست
از غیر طلب کنی شوی ظالم و پست
گر چند قدم به سوی او برداری
در راه رسیدن به هدف عیاری
او ناظر...

دست در دست تنهایی
سر به شانه های غم
نشسته ام کنار بی کسی
گرم صحبت با سکوتم
شکوفه های پیری ام
رقص موهای سپیدم
می زند پوز خند بر
چینه های دور چشم
روزگار...

می‌گویند:
(به هر کجا که روی آسمان...)
نه!
پس چرا؛
آسمان "تو" آبی‌ست و،
آسمانِ من ابری‌؟!

#لیلا_طیبی (رها)

نمی ترسم من از زندان
نه از شلاق و از کشتن
نه از یک قاضی وحشت
کند حکمم نبرد با خدا رفتن

نمی ترسم من از خنجر
به سویم گلوله بر خیزد
تفنگی با سر نیزه
به جسم من در آمیزد

نه از یک دار می ترسم
نه از هر زوز...

یاد داری آن شب از حسرت پر از دریا شدیم ؟
ماهیان را خواب کردیم و پراز رویا شدیم
ساحل دل را پراز امواج عشق و زندگی
از ته فنجان دل ،باخنده ای رسواشدیم
یاد داری آن شب از بس شعرهایم یاوه بود
شعرها را تکه ک...

《آش》

غروب ها آه می شوم
کوچ می کنم
به سوی دردهای غلیظت
سال هاست پنهان شده ام
پشت مهربانی پلک هایت
مثل روزهای طولانی
که موقع رفتن
چشمانت پشت سرم آب می ریختند؛
و مادرم را در خواب می دیدم
آش پشت پایم را
...

گاه گاهی این دلم تنهای تنها می شود
خسته از دیروزخود غمگین فردا می شود

میگریزدپیش چشمم،میرود تا کوی دوست
ناگهان از دور بااشکی هویدا می شود

سرکشیدی خیره سر ،گفتم بیاتنها مرو
گونمیدانی مگر من هم گهی ما...

می‌روی و حسرت دیدار می‌ماند به جا
از دل زخمی من دیوار می‌ماند به جا

بعد تو در سنگ‌‌های‌قبر ما خواهند نوشت
اشک و آه و ضجه ی بیمار می‌ماند به جا

دل که بی‌جان بماند همین خواهد شد
بعد شمس فتنه گر اسرار ...

ترانه ای بخوان
از انتشار سپید
شکوفه های بادام
پشت دیوار باغی مخفی
تا بیداری بابونه و بیدمشک
تا نبض تند شعرهام...
ترانه ای بخوان
که آرام شعله بگیرد
دیوانگی صدات
روی شیب کند خنده هام
تب سرد چشم هایی
را ...

سلام ای، لاله یِ سرخِ نخستینم
نمی دانی ،پریشانْ حال و غمگینم؟

شبیهِ تُرکَمَنچایی که بی دعوت:
و غارت کرده ای، پیمانِ ننگینم؟

ببین اینک ز ِ یادِ خفته یِ چشمت
درونِ حلقه یِ دیوانه میشینم ...

بیا ای ...

به تشنگی‌ی بهار
دلخوش نباش!
...
تا به باران فکر کنی؛
پاییز از راه رسیده‌ست!


#لیلا_طیبی (رها)

این غزلم جواب آن باده که داشت پیش من
اوست نشسته در نظر من به کجا نظر کنم؟
در هوس خیال او همچو خیال گشته ام
اوست گرفته شهر دل من به کجا سفر برم؟

...

از نگاه من آسمان آبی و بادی سرد و یا برف و آتش یعنی خوشبختی.
زندگانی هرگز طراحی شده نیست.
تغییر در ماده یعنی جوهر آن .
اما نگاه ما به مثابه جوهر است.
پس نگاه یعنی جوهر.
خوشبختی از نگاه ما می طرواد.
ا...

ای کاش رویِ چهرهٔ ما دوده نباشد
از شرم رخ زردی اگر بوده نباشد

پائیز و زمستان برسد، عشق ببارد
سرمای جگر سوز در این توده نباشد

هرکس بزند زخمی و آسوده بخوابد!
یارب تو چنان کن دگر آسوده نباشد

تا هست جه...

درختِ لخت ، لرزان
نادم از رها کردنِ دستِ برگ
چه سود ....!
باد برگ ها را با خود برد .


# پاییز

بیداری

در واپسین ثاتیه های شبِ یک آبادی
وقت بیداریِ خواب سحری
تیک تاک ساعت
چکه ی قطره ی آب
و آواز خروسی از دور
هم نوایند با مرغ سحر
تا که بیدار کنند
اهل دل را از خواب...
یک نسیمی آرام
درِ چوبی انباری...

قله کوه این جهان ،توشه آن بـِبَـستنی است
توشه راه عاقبت ،کی به جهان نِشستنی است
توشه از این جهان پسر،در ره عاقبت به بـر
وَرنَه در عاقبت پسر،توشه آن نَبستنی است
٭٭٭
ازسرکوی این جهان...

" حرف تو"

نه چون دور بودند رویاها!
که من دوستت داشتم
از صدایت
اندامی می چسبید به فواصل روحم
و مفصل غلیظی
شناور می شد
در شرجی مویرگ هایم،
نه حواس من
پرت به برگ
از آرواره های درخت می افتاد،
که با تو
...

هوا هوایی نم نم بارانیست
هوای دلم چه غم است
هوا هوای غم است
وقتی که دیگر نیستی
_به کی باید گفت این درد پنهانی
کە لحظه های عمرم را ذره ذره سوزاند


#سکینه_شهبازی...

بــــــــــــرفتی خانـــــــه های دل خرابی
بشد جـــــــــــگر ز رنــــــج و غم کبابی
حضور لاله هـــــــــــــا کم رنگ کردی
نصیب حـــــــــــال ها شد رنـگ زردی
مگر چی دیـــــــــــدی و چی رنج چیدی
که ...

《جای امنِ تاریخ》

شما که دستانتان بوی رُز می دهد
آیا نمی دانستید؟
ما مثل شیشه های سرگردان عطر
خالی هستیم؛
شما که می گفتید
از صدایتان هم ترانه می وزد
چرا نشسته اید بی تفاوت
به سمفونی برگ های خزان
شاید ...

یک روز در این جا بود یک آهوی زیباچشم
هنگام خرامیدن خم زانوی زیبا چشم
گفتم که حبیبم شو تا عشق کنم باتو
گفتا برو باد آید آن بانوی زیبا چشم
گفتم بده دمنوشی یا باده ی بیهوشی
اصلا نرود از چشم آن خوشروی زی...

دست هایم را
به پاییز داده ام
تو را
دوباره بیافریند
فاضله هاشمی غزل

زمستان زیبا هم که باشد
سرد است ...

درد را از هرطرف که بخوانی
درد است ...

دنیای ما
دنیای خام اندیشه هاست ...

حقیقت همیشه از لبش
طرد است ...

چه خواهیم ساخت
با زر و زور و قدرت ...

وقتی که ف...

«گلچین روزگار »
برایم جهان اشک و ماتم شده
دل سنگ من غرق در غم شده
عجب سینه سوز است آماج درد
خزان شد بهارم هوا گشته سرد
شدم همچو شمع آب از دوریت
نشستم به ماتم ز مهجوریت
تو پرواز کردی و...

چتر تنهایی
سنگینی می کند
در دستانم
باد با خود می بردش...

چرخیده نیروگاه های زندگی در باد
ایماژ بژ پوشیده ای در شعرهای من
عصیان عطرت در جهانی یائسه پیچید
حالا بمان در قب من ،ای طرفه پیراهن ..

اکتبرهای دربدر،موقوفه ی عشقند
جیغ زنی در ماسه های ساحل ماهو
بایاس...

پیمان بوسه
مست چشمان تو بودم ناگهان باران گرفت
بعد از آن هم لحظه های خسته ی من جان گرفت

می شمارم روزها را هی به امید شما
تا که عشق تو میان سینه ام امکان گرفت

دست بر دامان تو ،برگرد در آغوش من
تا ب...

می شود آتش افتاده به جانت باشم؟
من سرآغاز خطاهای نهانت باشم؟

بنشینم به برت دور زچشمان همه
علت بازی تند ضربانت باشم؟

می شود مرد تو باشم؟بخرم نازتورا؟
پلک برهم بزنی، من نگرانت باشم؟...

حضرت ارباب را کردند با فتوا شهید
روضه‌اش یک روز آخر می‌کند ما را شهید

دل به اربابت اگر دادی نمی‌گردی تباه
می‌شود دلداده همچون حضرت یحیی شهید

در پی معشوق خود گر می‌روی سر می‌رود
آن که گردد عشق را یا...

دلم پاییز میخواهد
بگذار لبخندت را به همراه برگ های سبز بهاری ​در آبان جاری کنم
​ بگذار آبان از شوق دیدار تو بهم بریزد و پاییز
​شکل بگیرد
​بگذار همانجا که چشمانم به چشمانت جرقه خورد
​و...

باد به در خانه کوفت
من خوش خیال
موهایم را شانه زدم ....

چون سر افرازم در این اثنای عمرم در نگاه
دیده را در ره بشویم زیر چتر نور ماه

ساعتی با دل به خلوت گفته باشم بی ریا
با تو من هر لحظه ام باشد نگینی دلربا

آتش عشق تو جانم شعله ور کرده به مهر
در سرای عاشق...

ای شمع خود سوزی مکن بیهوده وقتی که
در مذهب پروانه حفظ جان خطا باشد

خواهی نخواهی سوختن سهم تو می گردد
وقتی که شعله در پی ناز و اَدا باشد

با سوزش جبری مَزن هر دم تو لاف عشق
آتش شود گل ، عشق اگر بر تو ...

《درخت بلوط》

از بس نیامدی جان به سر شدم
و بند بند دلم پاره شد
آنقدر چشمانم بارید
که درخت بلوط خاطرات هم پوسید؛
از شاخه ساران کبودِ آغشته به دلتنگی
خون می چکید چنان که
برگ های سوخته رقصیدند
و آرام سقوط...

تاج زرست یار خوب بر دل و بر سرت نشان
از می خوشگوار عشق برلب تشنه اش چشان

گل ز محبتش بچین گوشه قلب خود بکار
سِرّ دلش به کنج دل، گنج نهانیش بدان

مهرخودت نکن دریغ، وقت لزوم و احتیاج
معرفتت نشان بده ب...

امروز دیدم باز همان را که دل من خواسته بود
آنچنان مغرور خود بود آنچنان آراسته بود
رنگ او رنگ رمان بود ارزشش به نقد جان بود
ها حقیقت که چنان بود از توانم کاسته بود
سرخ پیراهن به تن داشت گل به دامن یک چ...

پشت نقاب آن ور آب، کس هیچ
نه خراب این آبادیست
جز جاه طلبی، نه کباب آزادی!

یارب این ماه گران مایه از آن که بُود؟
شمس و خورشید بگو از چه برای چه بُود؟

چرخ گردون به چه کار آید اگر گردش از اوست؟
خالق جان که بود؟این همه ادیان چه بُود؟

نامه های من و تو از چه هزاران گشته
جان من...

مست طلوعی نگرانم
خسته و دلگیر غروبم
شیفته‌ی ابر بهارم
رسته ز افکار عیوبم

بیم نهان یافته در قلب
در همه ارکان به حقارت
وحشت برخاسته امواج
دست جوانان به اسارت

پر شده تابوت جوانه
رقص همان بغض گلویم
اشک...

به یقین علت برگشت گنهکار علیست
می‌نویسم غزلی بر غزلم بار علیست

هر که از عشق تو دیوانه شود هشیارست
کل حرف و سخن و صحبت هشیار علیست

در زمین یار خداوند محمد باشد
در سماوات فقط همدم دادار علیست

خلقت هر...

بارالها حکم تو،بر دست یک بهـزاد نیست
اینچنین حکمی به جز از مردم شیّـاد نیست
گرچه فرهاد از هنرمندی زِ دستش کوه کَند
کوه ظلم اینجا فراوان است ویک فرهاد نیست
٭٭٭
حاکمان ملک دنیا ،حک...

محو عبور سرخ ارواح حُمیرایی
صحرای تب را دوست دارم، در شب تردید
مسحور تصویر تماشایی دورانم
روزان زراندود کولیخانه ی خورشید

گم کَرده ام،گرمای شولای بهاری را
از تابِ برف بسترِ افسانه پرسیدم
در بیکران هس...

و قــتی کـــه شـــنا خــتم خو یش را

زمزمه ا ی بگو شم ر سید بنا م ا نتظا ر

در شــهر ما شنیده می شد ا ین کــلا م

گــا هی خــفــیف گـــا هی پـــر صدا

آنها که بودنند در انتظار وما ندن در ...

رقصِِِ قاصدک

همه ی شهر به افسونگریت آگاهند
همگی منتظرِ آمدنت در راهند
شهرِ عُشّاق تهی گشته زِ مردم ، زیرا
همه با دیدنِ شهزاده ی رویا ، شاهند
هرکسی بود به راهِ خودش اما اکنون
همه در راهِ رسیدن به تو ...

که نیست
من فقط یک دشت بی پائیز می خواهم که نیست
شاخه ای از غنچه ها لبریز می خواهم که نیست

گرچه مانند مترسک ها به بادم داده اند
سبزه ای در پهنه جالیز می خواهم که نیست

مثل هر آئینه مشتاق نگاهم ای دریغ...

《اشکدان》

دو چشم بارانی اَت را دوست دارم
با هر قطره اشک منظم تو
انگار یک خدا از چشمانت کم می شود،
گویی برای ماندنت
پشت هر التماس من
گریه ام می پاشد
از اشکدان چشمانم
بر روی گُل های یاس پیراهنت
که اینگو...

سروش هایی چند

سروش 1 (بطور ویژه در مکتب ادبی نورگرایی:)

از حصارها می گذرم

رها از غم ها

به بوستان می آیم

به چهچه سرای عطرافشان عرفان

به تازه سازی جانم می پردازم

چشمه را تماشا می کنید(؟) عاشقان!...