ما را دل و جان سوخته تر پیوستی
روحی که به آوار سخن بنشستی

بر جان بنشستی و به تن دوخته تر
در نیمه ی جان بریده تر بگسستی...

سایه های مطبوع
و محبوب
گاه
ورطه هایی مزمن اند
که در آن
سقوط کرده
به آن
نرد عشق می بازیم.

هر شب
گَله‌گَله، تانک می‌آید
گُله‌گُله، خمپاره می‌نشیند
و گلوله‌ریزان می‌شود بالین من
این چه خوابی‌ست که من دارم...؟!...

کلاغ که پر گرفت،
گونه‌های مترسک
از تنهایی خیس شد!.


#سعید_فلاحی (زانا کوردستانی)

من به چشم تو، هیچ می آیم (؟)


شعر تک: شعری تنها در یک لَخت

آنکه از دیده برفت هم از دل برود روزی ** هر چه جهد کردم باز هم آید ز دل سوزی /// زبان خموش ولی مانده حرفهای ناگفته ** میان جمع آرام نیستم چو افکارم کمی آشفته /// کتابی از کتب خوانم جملهای پر نکته ** ول...

خسته ام از مردی بیا کمی نامرد باشیم

محمد مولوی

بسمه اللطیف
نازپیشگان

این ناز پیشگان که در این حلقه محرمند
گویی خلاصه همه خوبی در عالمند

چون غنچه های پاک به باغم شکفته است
گل های روی شان که چو آیینه هم اند

حوا نموده در رخ آنان تجلی و
در کار عشق ...

۱۰۰۵. فاتحه خوان بر تن تو سایه می اندازم
من دزدانه در خاک تن تو دفن شده ام.

۱۰۰۶. کاشک می شد باری به دوشِ کسی نگذارم حتی شعر.

۱۰۰۷. عمر، پنجره ای یائسه است و من در صف خالیِ تماشا هوسِ تخمه کرده ...

باد
تفسیر موهای توست
وقتی که پریشان است

باخما پوزگون حالیما جاه و جلالیم واریدی
بئله یالنیز دَییدیم سئوگیلی یاریم واریدی

دوزدی لیلا دَییدی مجنونا بئنزر منیدیم
بیر زامان باشدا عقیل قولدا توانیم واریدی

گوریسن تئز گدیرم گوشه ده خلوت الیرم؟
ا...

چهار هایکو
(۱)
بنفشه می‌کارد
دست بهار
در باغچه سیاه شهر...!
(۲)
با اشک
می‌نشانم بهار
بر قبر شهیدی بی‌نام...!
(۳)
تندباد
ایستاده هنوز
سروناز شیراز...!
(۴)
نمازگاهی متروک
شقایق‌های بی‌نام
روییده بر هزا...

وقتی که پدر پر کشید به آسمان ها خزان شد بهار ما
مادر شد ستون خانه ای مهر ما
بذر عشق را در دل ما زنده نگاه داشت،
تلاش کن دخترم، درست را خوب بخوان
باید برای خودت کسی شوید،
عشق مادر به ثمر شیرین نشست،
ر...

مثل فلسفه
مثل شعر
مثل ریاضی
مثل ... عشق
حداقل برای من
برای شاعری مبهوت
شما نفهمیدید
ما هم نمی فهمیم
که دنیا دنیای نفهمیدن است
مثل چیزی که حالت را خوب کند
دلت را صاف

راستش خیلی حالم خوش نیست
شاید مریض...

«عصیان»

آمده ای تا مرا، بی سر و سامان کنی
یا بستانی دلم، یا که پریشان کنی

غافل از احوال من، در همه جا گشته ای
تا که بگویم ز خود، سر به گریبان کنی

کلبه ی عشقم شده، کاخ بزرگی ز غم
چون نکنم طاعتت، نال...

می خوردم و باریدم از عشق عجب دیدم
گویی که تو بودی و من بودم و خوش دیدم
یک پیک دگر رفتم مستانه شدم عاشق
چون ابر بیابان را باریدم و باریدم.
گویی ز تمنایت عالم به در از من شد
از دوری تو جانا نالیدم و نا...

هزار راه است
برای گفتنِ
دوستت دارمت،
که میانِ ، من و تو
"نگاه" است

راه دشوار است، امّا با تو آسان می شود
درد بسیار است، امّا با تو درمان می شود

زندگی مجموعه ای از زشتی و زیبایی است
با تو امّا نامرادی محو و پنهان می شود

در مسیرِ زندگی، بی دوست ماندن مشکل است
این س...

*آفریدگارم*

من یک انسان!
با مغزی کوچک و پیچیده به اَندازه مُشت یک دَست
که هوشمندتراست از تمامیِ ابَر کامپیوترهاای که ساخته همین کامپیوتر کوچک است.

آفریدن بی کرانِ آفریدگارم آفریدن آسمان ها و زمین آف...

خانه‌ی امن خدا از کرونا بسته شد
مرغ دل مسلمین، زخمی و پربسته شد

حاجیِ آن کعبه‌ی چشم خمار توام
حجّ من امسال بر چشم تو وابسته شد

...

یک فرد آدمی ، که خـدای جهان ندیـد
امیـد می دهـد و کنـد قطع آن امیـد
نام خـدا هـمیشه بُـوَد بـر زبان خـلق
در این جهان ، خدا بَـرِ فردی نشـد پدیـد
٭٭٭
ب...

بیشتر از همیشه دلتنگم
واژه ها خسته
ابرها واژگون برلاله ها
پیکر سردش را چونان بر دوش می کشند
توگویی آسمان مهرش برپیکر جانمان باریده.
نگاهش را نمی توان تحمل کرد...
آرزوهایش باریده چون سنگ....
مردانگی پی...

زمستان

لخت و عریان شد
درختان
همچو من
در فصل سال
گوئیا مرد سخن
بسته دهن از قیل وقال
سخت و نامیمون
باشد
ادمی دست از تلاش
برکشد
درگوشه ای
بنشسته بر امیّد فال
پس. چه باید کرد؟
شد باید درخت
رخت از تن ک...

بغضی گسم که شدم زن، از من «غزل» نویس
از هر شبی که سحر شد با چشم‌های خیس

آمد صدای شکستن، آمد صدای جیغ
شد خرد و خاک تمام چینی تنی نفیس

قرمز، ز هم متلاشی، پر تکه‌های تیز
وجه شباهت من با گل‌های سرخ دیس
...

می پیچد این روزها
باد به خود
بی آن که ابر را وسوسه بر باریدن کند..‌

بسمه العزیز
سراب

اگر چه نوشدارویی به دادمان نمی رسی
سراب در کویری و به تشنگان نمی رسی

در این شبان تیره هیچ یادمان نمی کنی
شهابی و به تابشی در آسمان نمی رسی

اگر شبی تمام شرح غصه های خود دهم
به عمق ...

می گذرد..؟

ظاهرا روزگار می گذرد
گر چه چون زهرمارمی گذرد

تا کماکان خودت رابشناسی
قسمتی از بهار میگذرد

درگذار بهار وتابستان
عمر بی اختیارمی گذرد

وقتی آئینه ای برابرتوست
لحظه ها بی قرار میگذرد

بهتری...

من و جمیله
هر دو فوق لیسانس علوم حیوانی گرفتیم !

حالا
جمیله عروس یکی از وزراست !
من از زیر پای کدخدا
کتاب های ادبیات را جارو می کنم !

ما رابطه خود با حیوانات را حفظ کرده ایم !

جمیله تاجر بزرگ پشم ...

« همراه »
در مکان زندگی ، نشناختـی یارت که بود
همچنان طفلی و نـشناسی پرستارت که بود
آن زمان بشناسی اش،کز لطف حق گردی برون
ور نه نشناسی،به هر کارت نگهدارت که بود
ه...

بسمه اللطیف
یاشار رستگاری

در بین مردان مرد میدان است یاشار
یار است و بر هر درد درمان است یاشار

در سرزمینی دور گردیده مقیم و
در آن زمین از رستگاران است یاشار

بالا بلند و سرد قد نازنین است
قامت فراز...

حین عاشق شدن چه شور انگیز
می شود پر تپش دل از هر چیز

از پس ِ انقلاب ِ تابستان
می رسد اعتدال با پاییز!

انقلاب اولش پر از گرمی ست
عاقبت جانش از عطش لبریز

خون ِ رگ برگ هم به جوش آید
پس زند از رخش دگر ...

بی تو،،،
شب به انزوایم می‌کِشد
♡
خیالت را بفرست!


#سعید_فلاحی (زانا کوردستانی)

.

وَ گیاهی ام   دمیده بر گوری ناشناس  
سرگرمِ    تماشایِ    حمدهایِ تیزرو 
- که هرگز شکار    
نمی شوند انگار...   
وَ گاهی   سرگرمِ چیدنِ وقت هایِ نشکفته ام
بی انتظارِ    پایین آمدنت   
بی انتظ...

گفتند که او خمار عشق است هنوز
شوریده و مست و زار عشق است هنوز

گفتم که برو غافل بیچاره بخواب
عالم همه بر مدار عشق است هنوز...

سه ده سال است که بیمارم
ز درد معده مینالم
ندارد سو دگر چشمم
کند حمله گهی قلبم
فشارم میرود بالا
ز سردردها ،همی گیجم
دوصد،دکتر که رفتم من
خالی شد فقط جیبم
زدرمانم شدم خسته
از آن راه برگشتم
به خود گف...

« مسأله »
هرکه نابودی خود دید، در این راه تو بود
هستی اش را به تو بسپرد و به درگاه تو بود
هرکسی یک سرکاری که زِ دست توگشود
نظرش بر تو بُد و یک سر کارش به تو بود
هر که از ف...

_داستان تو واین صندلی چوبی چیست.؟
_ صندلی چوبی روی ایوان آن زمان که غرق رویای باتوبودن بودم
ودلداگی های دروغینت از چشمانم سرازیر می شد قایق نجاتم شد.
◾◾◾

هر شبم یلداست بعد از آن یلدا،
دانه کرده ...

وارونه افتاده بودم
و ابتدای جهان گم شده بود
دست و پا می‌زدم برای رسیدن
بی‌آن که بدانم
بیهوده
بیهوده
بیهوده می‌کوشم
بستری بود جهان
نه به وسعت دست‌هایمان
و خوابگاهی
نه به وسعت خوابهایمان...

محبوب من
هرشب از فرط اشتیاق
خداوند رابغل میکنم ودر آغوش هم ازشما میگویم

بسمه اللطیف
سخت جانی

اگرچه بر لب خود قفلی از ادب دارم
گزنده است سخن ها که پشت لب دارم

نشسته ام به کناری و انفجار قلم
به متن داغ و گدازان شعر شب دارم

به آه می وزم و با سرشک می جوشم
به کوره دل پر بغ...

وقتی از پنجره ی عشق
به دنیا نگری
همه جا سبز
چه اسفند چه پاییز و بهار
من به اسفند چنان می نگرم
که شکوفا شده در قلب و دلش لیل ونهار
وتو ای اسوه زیبای هنر
با چشمی
بزدای
از دل این ازمنه ها گرد و غبار
...

زندگی، گیر و گِره خورده نخی در هم بود
وآن سرابی که کِشد تشنه‌ی خود تا غمْ‌رود

هر زمان دست گشودم که کنارش گیرم
رنجی از گنجه‌ی خود بر دلِ تنگم افزود

رَخت و بَختم به زُمختیِ درختی گَز، تاغ
اختری نیست و...

مـردان حق مَرام عدالـت به پا کننـد
بر حکم حق و عدل و حقیقت وفا کننـد
مـردان حق به حرف حقیقت بَرَنـد پـی
درد جهالـت از هنـر خـود دوا کننـد
٭٭٭
مـردا...

آواره ام ز شهرِ خود و رفته ام ز یاد
عمرم به پایَت ای گلِ یخ، داده ام به باد

عادت به بی وفایی تو کرده ام، عجب!
بر خصمِ جانِ خود چه کسی دارد اعتیاد؟

با قصّه‌یِ خیالِ تو هر شب سحر شده
شیرین تر از هزار ...

از سَر ِ شب
کُپ کرده آسمان
که فردا
سَرِ خورشید بریده می‌شود...!

در قالب مثنوی چهارپاره


کشورِ باستانیِ فرهنگ! حال امروز تو، چنان خوش نیست

نغمه های لبان شیرینت، آن چنان درپی تراوش نیست

صاحبِ نورِ جندیِ شاپور! طورِ تو، زاده پور سینا را

مادر مهربان فارابی! مهربان...

زار و بیمارم ز رنج پرسشی
مانده ام در گیرودارِ چالشی
ای که بر جمع خلایق، اشرفی
در کجا داری نشان از ارزشی

ما که از جنسِ هم و نوع همیم
ما که از قوم و قبیل آد...

با لبی خندان آمدم درد دلم بسیار بود ** سوخته قلب من اندر جفایی بیمار بود ///گر زنی خنده بر هر درد و غمی گر دواست ** پس چرا بیچاره دل در پی غمخوار بود /// سخن بسیار باشد عاقلا به هر کاری نیاید ** مگر آ...

عاقبت
به قبرستان افتاد ما را گذری
به عقل گفتم ،انها را تو میبینی؟
چه راحت خفته اند انها
ندارند هیچ گرفتاری
زگوری آمد آوایی
ای،تو که آن بالایی
عالمی را که حال میبینی
هست رنج وغمو دردوپریشانی
نصیحتی ...

بازی چرخ فلک بود که عمریست مرا بازی داد!!!